به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، مراسم بزرگداشت مفاخر ادبی و عرفانی ایران زمین، شمس تبریزی و مولانا جلال‌الدین بلخی با حضور جمعی از اساتید، دانشجویان و علاقه‌مندان به زبان و ادبیات فارسی در خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در راولپندی برگزار شد.

مهدی طاهری، مسئول خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در راولپندی در این مراسم، گفت: شمس‌الدین ملک ‌داد تبریزی معروف به شمس، از عارفان واصل و سوختگان عشق در دیداری، چنان آتشی بر جان مولانا زد که او را شیفته‌ خود کرده و به وادی عرفان کشانید و انقلابی درونی در او برانگیخت که سرچشمه زایش‌های ادبی و عرفانی بسیار شد.

وی ادامه داد: ملاقات جلال‌الدین محمد بلخی، فقیه و دانشمند قرن هفتم هجری با شمس تبریزی، انقلابی در وی پدید آورد که او را به ترک مسند تدریس و فتوا و روی آوردن به مراقبت، تهذیب نفس و شاعری واداشت و از آن پس بود که وی به مولوی مشهور شد و ماجرا از آنجا آغاز شد که دو بیگانه، با لطف خدای یگانه، چنان الفت و آشنایی یافتند که هیچ کس نتوانست آن انس ابدی را بگسلد.

طاهری اظهار داشت: شمس آنچنان تاثیری در روح و جان خداوندگار روم گذاشت که آن مفتی شهر با آن همه کبکبه و دبدبه، مدرسه را رها کرد و چون شمع، شب نشین کوی سربازان و رندان شد و آن ملای روم، بازیگر کوی کودکان و بازار مردمان شد.

مسئول خانه فرهنگ کشورمان در راولپندی افزود: به راستی اگر شمس نبود مولانا، مولانا نمی‌شد و در مقابل هم قدر مسلم است که اگر مولوی نبود، از شمس نیز اثر و نشانی پیدا نبود. پس این عشق مولانا و شمس، دوسویه است؛ یعنی مولانا به شمس و شمس به مولانا عشق می‌ورزیند.

وی بیان کرد: ارزشمندترین و ارزنده‌ترین و نخستین تاثیر شمس بر مولانا، تجلی عشق بود. عشق برای او، اصل زندگی است. عشقی به وسعت هستی. بزرگترین و بیشترین سفارش شمس به مولوی در گرایش به عشق خصوصا عشق عرفانی بود و بیشترین تأثیر شمس بر ملای روم همین عشق پذیری و تعشق او بود؛ به همین دلیل است که مولوی سومین و قدرترین رکن تصوف عاشقانه و به عنوان عالی ‌ترین شاعر عرفانی مطرح است که آگاهانه بنای تصوف خود را بر عشق نهاد. او دو امر عشق و ایمان را سبب سیر آدمی می‌داند. وی ادامه داد: از دیگر تاثیرات شمس بر مولانا، غلبه عشق بر عقل بود. شمس به او گفت که شرط ورود به عرصه عشق، دست کشیدن از عقل عرفی است.

در این مراسم، مظفر علی کشمیر و اسد کاظمی دو تن از اساتید زبان فارسی و از مدرسان مثنوی معنوی راجع به زندگانی و شخصیت شمس تبریزی و مولانا جلال الدین رومی سخن گفتند.