به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، آرام شاه‌نظریان با اشاره با جایگاه دین در جوامع بشری گفت: دین یکی از مفاهیم کلیدی در علوم انسانی و اجتماعی است که نقش زیربنایی آن در تکامل انسان‌ها مشهود است. دین به مثابه یک سرمایه فرهنگی، نقش نظم‌دهنده‌ای در نظام‌های اجتماعی دارد و به ویژه در جوامع شرقی و سنتی، می‌تواند بستری مناسب برای ایجاد دوستی و همکاری بین ملت‌ها فراهم کند.

وی افزود: در دنیای امروز مسائل بین‌المللی به گونه‌ای است که دیپلماسی دینی به تدریج به یکی از گفتمان‌های مسلط در دیپلماسی عمومی تبدیل می‌شود. آنچنان که می‌توان ردپای راه‌حل‌های دینی را در سازمان‌های جهانی نیز مشاهده کرد چراکه فعالان دینی نقش محوری در این تحولات دارند. آن‌ها می‌توانند در اقدامات بشردوستانه و بحران‌های جهانی نظیر جنگ‌ها نقشی تأثیرگذار ایفا کنند.

شاه‌نظریان درباره برخی موانعی که پیش‌روی بهره‌برداری حداکثری از دیپلماسی دینی قرار دارد به برخی ضعف‌های دیپلماسی عمومی اشاره کرد و گفت: دیپلماسی عمومی یکی از ارکان اصلی در تصمیم‌گیری‌های بین‌المللی است و دیپلماسی دینی بخش مهمی از آن به شمار می‌رود. امروزه افکار عمومی تأثیر زیادی بر سیاست‌گذاری‌ها دارند، آنچنان که دولت‌ها نمی‌توانند فقط بر دیپلماسی سنتی تکیه کنند. تبلیغات رسانه‌ای و تأثیرگذاری فرهنگی ابزارهای اصلی این فرآیند هستند.

بهبود وضعیت اقتصادی در پی تعاملات دینی-فرهنگی

وی تأکید کرد: ضعف در دیپلماسی عمومی، مانع از استفاده بهینه از ظرفیت‌های دیپلماسی دینی و فرهنگی می‌شود. برهمین اساس دولت ها برای کسب حمایت‌های مردمی در دنباله‌روی از اهداف سیاسی خود نیازمند اثرگذاری برافکار عمومی هستند. این مسئله مهمی است که نظام سیاسی و متولیان دیپلماسی نباید از آن غفلت کنند.

شاه‌نظریان درباره اثرگذاری تقویت تعاملات دینی بر وضعیت اقتصادی کشور گفت: دیپلماسی دینی با کاهش سوءتفاهم‌ها به کسب شناخت درست جوامع از یکدیگر کمک می‌کند، در چنین شرایطی به مرور روابط بین‌المللی ایران بهبود یافته و شاهد بی‌اثر شدن تبلیغات نادرست برخی کشورهای غربی و آمریکایی علیه کشورمان خواهیم شد؛ وضعیت اقتصادی نیز در نتیجه رفع موانع بهبود پیدا می‌کند.

او با اشاره به برخی راهکارهایی که می‌توان برای موفقیت هرچه بیشتر دراین مسیر به کار بست افزود: در این بین اهالی فرهنگ و فعالان دینی در همکاری با یکدیگر قادرند گام های بزرگی بردارند، به خصوص که فرهنگ و دین نقاط اشتراک بسیاری دارند و نقشی موازی در بستر تمدنی جوامع ایفا می‌کنند. این دو عرصه نمی‌توانند بدون یکدیگر به اهداف خود در زمینه تحقق دیپلماسی عمومی دست پیدا کنند.

سردبیر روزنامه ارمنی آلیک ادامه داد: برای پیشبرد دیپلماسی عمومی، فعالان دینی و فرهنگی باید با هماهنگی و همفکری به تدوین نقشه راهی جامع بپردازند. گفت‌وگوی ادیان و فرهنگ‌ها از چنان جایگاه برخوردار است که حتی در جوامع غربی هم با وجود تلاش برای کاهش نقش ارزش‌های دینی، همچنان بستر تمدنی آن‌ها بر این ارزش‌ها و سنت‌ها استوار است.