به گزارش روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، مهدی بزازان، مدیرکل حوزه ریاست، روابط عمومی و ارزیابی عملکرد سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در یادداشتی، نوشت: جنگ برای سربلند زیستن، زیباترین راه و روش برای زندگی است. گر چه جنگ، در ظاهر جان می‌ستاند، اما آدمی را که در مسیر حق ایستاده است، به حیات حقیقی رهنمون می‌سازد. اکنون در منطقه خاورمیانه، بیش از هر زمان دیگری، حضور جنگ، قابل لمس تر و عیان تر شده است. سوال اساسی این است: این جنگ بر سر چه چیزی است؟ بدون جانبداری، باید گفت که جنگ میان حق طلبی و زیاده طلبی است. جنگ میان طرفدار صلح و آشوب است. جنگ میان خواهندگان وحدت و ماجراجویان جدایی طلب است. یک ملت مظلومی، قربانی تصمیم‌های ناعادلانه قدرت‌های بزرگ و استکباری شده و سال‌هاست که تاوان کار ناکرده می‌دهد و فریادش را برای گرفتن حقوق از دست رفته اش، بالا برده است. از آن سو، جماعتی که هر یک از آنان، برای خود سرزمینی داشته است، زیاده خواهانه به سرزمین آن آدم های مظلوم وارد شده‌اند و اشغال اش کرده‌اند و با کمک استکباریان، به غصب شان ادامه داده‌اند.

جان‌های آزاده و ذهن‌های هوشیار، اینک به سمت درست تاریخ، جذب می‌شوند و یک یک، مسیر صحیح را می‌پیمایند. اما برای تسریع بخشیدن به این حرکت، جهاد تبیین و بهره مندی از ویژگی‌های بارز انقلاب اسلامی، امری ضروری است. یکی از ابزارهای قدرتمند در این عرصه، بهره گرفتن از دیپلماسی فرهنگی و ویژگی‌های منحصر به فرد آن است.  با این روش، می‌توان با کمترین هزینه و در کمترین زمان، نتیجه ای ارزشمند و ماندگار گرفت.

دیپلماسی فرهنگی، وجوه گوناگونی دارد که خوشبختانه ما توانایی بهره مندی از همه وجوه آن را به طور همزمان داریم. موضوع گفت‌وگوی بین الادیانی، شناسایی و تاکیدگذاری بر اشتراکات فرهنگی میان ملت‌های آزاده و دولت‌های حق جو، استفاده از توانمندی‌های دانشگاهی و شبکه سازی در این عرصه، رونق اقتصادی بر پایه صنایع خلاق و فرهنگی و موضوعات دیگری که در این دایره می‌گنجند، سبب خواهد شد که همگرایی و هم نشینی مستحکم و سازنده‌ای ایجاد شود که توان و توانمندی ایستادگان در سمت درست تاریخ را افزون سازد.

در این میان، جهاد تبیین نیازمند تحرک و نهضت درونی است. در واقع ابتدا باید خود موضوع «جهاد»، تبیین شود و آنگاه برای تبیین و آشکارسازی ویژگی‌های جبهه حق، دست به جهاد زد. آنچه که تاریخ به ما نمایان کرده این است که جهاد، امری فرهنگی است و تا زمانی که فرهنگ یک کار جهادی در ذهن و زبان یک جامعه جاری نشود، وقوع آن، دائما به تاخیر خواهد افتاد.

ما در زمانه حاضر، نیازمند جهاد فرهنگی هستیم. ابزار این عمل نیز کامل مشخص و در دست همگان است. دیپلماسی فرهنگی می‌تواند این جهاد را با سرعت و دقت بالا، در هر کجای عالم، ساری و جاری کند و گسترش‌اش را تضمین دهد. با تجارب گرانقدری که رایزنان فرهنگی کشورمان بعد از انقلاب اسلامی به دست آورده‌اند، ما می‌توانیم سردمدار جهاد فرهنگی در منطقه و دنیا باشیم و دست و دل بسیاری از مردمان جهان را خود همراه کنیم.