به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، به مناسبت سالروز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی، نشست علمی ـ ادبی با مشارکت دانشگاه الحمد و دانشگاه بلوچستان و کالج اسلامی و انجمن دبستان بولان در محل سالن همایش خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در کویته برگزار شد.

سید حسین تقی زاده واقفی، مسئول خانه فرهنگ کشورمان در کویته در سخنانی، گفت: شاهنامه این حکیم فرزانه نه فقط یک اثر فاخر ادبی زبان و ادبیات فارسی است، بلکه یک شاهکار ادبی جهان محسوب می‌شود که بر قله و تارک آثار فاخر ادبی دنیا می‌درخشد.

وی اظهار داشت: حکیم ابوالقاسم فردوسی با تلاشی سی ساله تاریخ قبل از اسلام و بعد از اسلام ایران را به هم پیوند داد و آثار فاخر ادبی زمان خویش مانند شاهنامه دقیقی طوسی و مسعودی مروزی، داستان رستم و سهراب، پند نامه بزرگمهر، کارنامه اردشیر بابکان، بهرام چوبین، اندرز خسرو پسر قباد و آئین نامه و گاهنامه و اثر ادبی و کارنامه شاهان ایرانی ایران کهن به نام «خداینامه» در شاهنامه خویش گنجانده است.

تقی زاده واقفی افزود: شاهنامه، منظومه مفصلی است که حدوداً از شصت هزار بیت تشکیل شده و دارای سه دوره اساطیری، پهلوانی، تاریخی است.

شاه محمود شکیب، شاعر و استاد زبان فارسی از دانشگاه بلوچستان نیز در سخنان خود، مطرح کرد: حکیم فردوسی نه فقط در ادبیات دنیای فارسی بلکه در ابیات جهانی شخصیتی شناخته شده است.

وی با خواندن اشعاری از شاهنامه ادامه داد: شاهنامه ابو منصوری شاهنامه‌ای است که در سال ۳۴۶ ه‍.ق به دستور و سرمایه ابومنصور محمد بن عبدالرزاق طوسی، حاکم توس و به دست ابومنصور معمری، وزیر او به رشته تحریر کشیده شد. این شاهنامه که به نثر نوشته شده بوده، به تاریخ ایران پیش از اسلام می‌پرداخت و اصلی‌ترین منبع فردوسی در سرایش شاهنامه بوده‌است.

شاهنامه تبلور ارزش‌های اخلاقی و انسانی است

در ادامه این مراسم، کلیپ سخنرانی ابوالقاسم قوام، از اساتید دانشگاه فردوسی مشهد پخش شد. وی اظهار داشت: شاهنامه یک دیباچه در مدح و ثنای الهی و تمجید و نعت پیامبر اسلام دارد و نکته مهم آن است که داستان‌های شاهنامه که در قالب شعر بیان شده است، فقط داستان محض نیست بلکه دارای ارزش و پیام‌های ناب اخلاقی است.

مهمان ویژه دیگر این برنامه، شکیل روشن، رئیس دانشگاه‌های الحمد در سراسر پاکستان و عضو هیأت مدیره دانشگاه‌های پاکستان بود.

وی با قدردانی از خانه فرهنگ ایران در کویته در برگزاری این کنفرانس بین‌المللی گفت: ایران سرزمین علم و فرهنگ است. شاعرانی همچون فردوسی که از شاعران بزرگ ایرانی هستند، فقط به کشور ایران محدود نمی‌شوند و باید بیش از پیش از کلام و اشعار فردوسی در پاکستان استفاده شود.

سخنران بعدی، صدف چنگیزی، رئیس انجمن دبستان بولان شهر کویته بود. وی مطرح کرد: شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی دایرةالمعارف علم و تمدن زبان فارسی است که حکمت در اشعار او از شاخصه مهم است.

عبدالله واثق عباسی، فردوسی شناس دانشگاه سیستان و بلوچستان شهر زاهدان نیز در کلیپ ارسالی خود به این مراسم، گفت: شاهنامه در اصل جوهر زندگی را بیان می‌کند و به زندگی انسان معنا می‌بخشد. وقتی شاهنامه می‌خوانیم احساس سربلندی، احساس مباهات می‌کنیم.

در  ادامه، کلیپ صوتی خانم حدادی از بنیاد سعدی پخش شد. وی در سخنان خود به مقایسه بین فردوسی و اقبال در  عصر حاضر پرداخت و گفت: روح زبان فارسی دارای حکمت‌های نهانی خداشناسی، انسان شناسی و جهان شناسی است و به تعبیری زبان روح بشری محسوب می‌شود.

سرور بختی، مدیرکل مؤسسه فرهنگی اکو نیز در سخنانی، مطرح کرد: حکیم فردوسی با شاهنامه خویش زبان فارسی را یکی از غنی‌ترین و زنده ترین زبان دنیا قرار داد و لذا بزرگداشت فردوسی درحقیقت پاسداشت زبان و ادبیات فارسی است.

این مراسم با شعرخوانی سید جواد موسوی از شاعران و ادیبان شهر کویته ادامه یافت. پس از  آن، سرور جاوید، شاعر پاکستانی اظهار داشت: فردوسی عاشق سرزمین ایران و زبان فارسی بود و این امر در اشعار ایشان به خوبی نمایان است. در مغرب زمین فردوسی را با  «هومر»  شاعر یونانی  دوران باستان مقایسه می‌کنند ولیکن فردوسی از لحاظ رتبه و مقام ادبی بالاتر از هومر قرار دارد. شاهنامه با شصت هزار بیت یک مجموعه کم نظیر است و دارای مطالب حکمی و داستان‌های جذاب می‌باشد.

سلطان الطاف علی، از دانشوران و شخصیت علمی و ادبی ایالت بلوچستان نیز در بخش پایانی این مراسم، اذعان کرد: شعرای بزرگی همچون حافظ و خیام نیز از فردوسی تاثیر پذیرفته‌اند و می‌توان گفت که در دنیای ادبیات یک کتاب کامل است و اگر به ظاهر کتاب جنگ ولی ماهیتش جویای صلح است.

انتهای پیام/ص