*

(روایتی کوتاه از دیدار جمعی از رایزنان فرهنگی و مدیران سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با مراکز حوزوی)

1⃣ *قسمت اول*

جا دارد سی‌ام شهریور 1402 را روز خوشی برای گفتگو و تبادل نظر «مدیریتی_اندیشه‌ای» برای دیپلماسی فرهنگی این روزهای کشور دانست. روزی که تمام آن برای دیدار و گفتگو میان جمعی از رایزنان فرهنگی در شرف اعزام به کشورهای مختلف (آلمان، اسپانیا، پاکستان، گرجستان، آذربایجان، ونزوئلا، ترکیه و ...) و نیز معاونین و مدیران سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با مدیران و صاحب‌نظران تعدادی از مراکز حوزوی مهم صرف شد.

���� ابتدای خیابان معلم و *ساختمان سنتی جامعه مدرسین* ، نخستین مقصد دیدار بود. نهادی که کانون علمای بلاد است و قدمتش بیش از انقلاب اسلامی و رسالت‌ش تلاش سیاسی، علمی و فرهنگی برای گسترش دین مبین اسلام. 

ورود آیت‌الله حسینی بوشهری، با چهره‌ای خندان و رفتاری صمیمانه، تصویری متفاوت نسبت به آخرین حضورم در این ساختمان در سال 1395، برایم ایجاد کرد.

���� در سخنان رئیس محترم جامعه مدرسین، نکات قابل توجهی شنیده شد. ایشان، ضمن این که فعالیت رایزنان فرهنگی در معرفی ظرفیت‌های فرهنگی و هنری کشور (همچون معرفی میراث فرهنگی، زبان و ادب فارسی، هنرها و ...) را لازم دانستند، اما کار اصلی رایزنان در عصر حاضر را کار بر اساس *رویکرد انقلابی* دانستند که البته آن را کاری دشوار برشمردند.

تأکید جناب آقای حسینی بوشهری، بر اهمیت پاسداری از زبان و شعر و شاعران ایرانی در عرصه بین‌الملل، بسیار جالب و قابل توجه بود. تا جایی که این جمله را به کار بردند که؛ همچون یک سخنور چیره دست، زبان فارسی را در حد اعلا بشناسید و به کار ببرید. ضمن این که بر تسلط بر یک زبان دیگر، ترجیحاً محلی هم تأکید داشتند.

ایشان، چهار ماموریت کلیدی رایزنان را این طور برشمردند:

*۱. دیدبانی* (در این خصوص، ضرورت آموزش‌های کشورشناسی قبل از اعزام را بسیار لازم توصیف کردند.)

*۲. برقراری ارتباط* (ایشان در تبیین این مأموریت، گفتند، ارتباط رایزن باید ارتباطی باشد که طی آن رنگ بدهد نه رنگ بگیرد. ایشان بر این نکته تأکید کردند که معنا ندارد، رسانه‌های کشورهای هدف، رایزن را نشناسند. و جالب‌تر این که آقای حسینی بوشهری گفتند، کارهای مناسبتی رایزنان به تنهایی کفایت نمی‌کند)

*۳. کار فرهنگی* (آیت‌الله حسینی بوشهری، توفیق کار فرهنگی رایزنان را منوط به تقویت زیرساخت رایزنی‌ها، دانسته و از مدیران سازمان خواستند که از دولت برای تقویت بودجه سازمان مطالبه کنند.)

*۴. معرفی ظرفیت‌های بومی کشور* (جناب آقای حسینی بوشهری، دو عامل را برای معرفی ظرفیت‌های بومی کشور، لازم و ضروری دانستند؛ یک این که ایران را خوب بشناسید و دوم این که کسی که از بن دندان به انقلاب معتقد نباشد، نمی‌تواند ایران و انقلاب را معرفی کند)

آیت‌الله حسینی بوشهری که با بیان نکات دقیق‌شان، تحلیل خوبی از نقش و جایگاه رایزنی فرهنگی ارائه کرده بودند، برای دوره تحولی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، تألیف قلوب در مناسبات فرهنگی و نیز انتقال نیازهای کشورهای هدف به حوزه‌های علمیه را به عنوان انتظار پایانی بیان داشتند.

✅ *اشاره :* در این جلسه و به اتکای مطالعه مختصری که پیش‌تر برای تدوین برخی اسناد آن مجموعه داشتم، به ضرورت *ورود موثر جامعه مدرسین برای تقویت کنشگری بین‌المللی حوزه و روحانیت* اشاره داشتم و قلمرو این کنشگری را در سه محور حضورشان عرض کردم:

• کنشگری نخبگانی و اندیشه ای

• کنشگری زیستی و اجتماعی

• کنشگری در سطح حکمرانی اسلامی

این مطالبه، از آن جهت اهمیت داشت که از نظر من، از سویی ظرفیت غنی حوزه های علمیه در تبیین و تعمیق اندیشه و معارف اسلامی چنان سترگ است که از آن باید برای موفقیت دیپلماسی فرهنگی، بهره‌برداری کرد و از سویی دیگر، مطالبه تشنگان اسلام و اندیشه اسلامی، چنان فراوان است که جا دارد، خواب را از چشمان بزرگان حوزه بزداید.

محمدرضا بهمنی معاون همکاری‌های علمی و فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی

                        ادامه دارد .....