به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی طی گزارش رسیده از نماینده ی فرهنگی کشورمان در کنیا ،عبدالله مکوینجا نویسنده ی کنیایی در یاداشتی با عنوان ( آزادی بیان کلید همزیستی مسالمت آمیز است) اینگونه آورده است :

در سال 2023، جهان شاهد دو هتک حرمت آشکار به قرآن کریم در سوئد بود، یکی در خارج از سفارت ترکیه و آخرین مورد در مقابل یک مسجد در پوشش آزادی بیان. آزادی عقیده و بیان در واقع سنگ بنای حقوق بشر و ارکان جوامع آزاد و دموکراتیک است. این آزادی ها از سایر حقوق اساسی مانند اجتماعات مسالمت آمیز، مشارکت در امور عمومی و آزادی مذهب حمایت می کند. اما سوئد باید توجه داشته باشد که آزادی بیان یک حق مطلق نیست. این حقی است که برای اطمینان از عدم اعمال آن به نحوی که موجب آسیب به دیگران شود، دارای محدودیت‌هایی است.

با در نظر گرفتن قوانین بین المللی حقوق بشر به عنوان معیار، سخنان تنفرآمیز یک دسته از بیان است که از هیچ حمایتی برخوردار نیست. بر اساس بند 2 ماده 20 میثاق بین المللی حقوق سیاسی مدنی، همه دولت ها موظفند به موجب قانون «هر گونه حمایت از نفرت ملی، نژادی یا مذهبی را که موجب تحریک تبعیض، خصومت یا خشونت باشد» ممنوع کنند.

در حالی که حق آزادی بیان در قانون اساسی بسیاری از کشورها ذکر شده است، در هیچ کجا این حق بدون محدودیت در نظر گرفته نمی شود. قوانینی وجود دارد که به عنوان مثال تحریک به قتل، خشونت، تروریسم، نفرت نژادی، یا نفرت نسبت به گروه های دیگر یا هر عملی را که باعث ترس از خشونت، ناراحتی، آزار و اذیت یا افتراآمیز یا بدخواهانه باشد، ممنوع می کند.

  در سوئد و بیشتر کشورهای اروپایی انکار هولوکاست جرم است. ادوارد اسنودن و جولیان آسانژ نمونه های خوبی هستند که آزادی بیان حتی در این کشورهایی که ادعای قهرمان آزادی بیان را دارند مطلق نیست. در واقع، آزادی بیان مطلق وجود ندارد، اما تحت محدودیت های از پیش تعریف شده وجود دارد. به دلیل وجود چنین تناقضاتی در حدود آزادی بیان است که در حال حاضر تضاد ارزشی اسلام و غرب در جریان است. نژادپرستی، امنیت ملی، انکار هولوکاست، تحریک، تمجید از تروریسم، نفرت نژادی، و افترا، از جمله بسیاری دیگر، همگی محدودیت هایی هستند که کشورهای غربی بر آزادی بیان تحمیل می کنند.

پاپ فرانسیس اجازه این عمل را به عنوان نوعی آزادی بیان محکوم و رد کرد. او گفت آتش زدن کتاب مقدس مسلمانان، قرآن، او را خشمگین و منزجر کرده است. پاپ گفت: «هر کتابی که مقدس شمرده می شود باید برای احترام به کسانی که به آن اعتقاد دارند احترام گذاشته شود.»

آزادی بیان مطلق نیست و هرگز نبوده است، اگرچه برخی از افراد سعی می کنند تا حد امکان محدودیت ها را پشت سر بگذارند، نه برای حمایت از آزادی بلکه برای پیشبرد برنامه از پیش تعیین شده خود. آزادی بیان ارزش زیادی دارد و باید در راستای ایده ایجاد همزیستی مسالمت آمیز و تفاهم بین ادیان به شیوه ای سازنده استفاده شود.

از 11 تا 12 ژوئیه، پنجاه و سومین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، یک بحث فوری در مورد اقدامات سوزاندن قرآن در کشورهای مربوطه برگزار کرد و پیش نویس قطعنامه پیشنهادی سازمان همکاری اسلامی را تصویب کرد. این قطعنامه توسط 28 عضو از 47 عضو شورا از جمله چین، اوکراین و اکثر کشورهای آفریقایی تصویب شد، در حالی که 7 نفر رای ممتنع و دوازده رای مخالف از جمله فرانسه، آلمان، بریتانیا و ایالات متحده رای دادند.

اما تعدادی از کشورهای غربی در جریان مناظره ها مخالفت خود را با قوانین ضد توهین به مقدسات ابراز کردند و در عین حال سوزاندن قرآن کریم در سوئد را به شدت محکوم کردند: چه نمایشی از نفاق.

          در همین چارچوب است که مسلمانان آتش زدن اخیر قرآن کریم را بی‌دریغ محکوم و تقبیح می‌کنند. این بار به برکت دولت سوئد. این اقدام نفرت انگیز غیرقابل قبول است و باید توسط همه کسانی که عدالت، هماهنگی و صلح جهانی را گرامی می دارند، به شدیدترین وجه ممکن محکوم کنند. اجازه دادن به این اقدام ضداسلامی که بیش از دو میلیارد مسلمان را هدف قرار می دهد و به ارزش های مقدس توهین می کند، تحت عنوان «آزادی بیان» کاملا غیرقابل قبول است.

جامعه جهانی مسلمانان از نادیده انگاشتن تمام انواع سخنان یا رفتارهای نفرت انگیز بر اساس مذهب یا نژاد حمایت می کند. در این زمینه، ما از سازمان ملل می‌خواهیم که مسئولیت خود در حفظ صلح جهانی را با رد این تحریک خشونت و آسیب به احساسات جامعه جهانی مسلمانان نسبت به کتاب مقدس اسلام بر عهده بگیرد. به خاطر صلح جهانی، ارزش‌های گرامی گفت‌وگو میان ادیان و تمدن‌ها، تساهل، فراگیری و همزیستی مسالمت‌آمیز باید ترویج شود و همه هراس‌ها نسبت به دین رد شوند. همه باورها و احساسات دینی باید مورد توجه قرار گیرند.