شناسایی کتیبههای عاشورایی در آرامگاه گردیزی در پاکستان
کتیبههای عاشورایی در آرامگاه یوسف گردیزی در پاکستان شناسایی شد. گردیزی از عرفایی بود که نقش مهمی در گسترش زبان فارسی داشت.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: یوسف گردیزی که از سادات حسینی بود، بیش از هزار سال پیش از گردیز افغانستان به مولتان رفت و به این سبب که نقش موثری در گسترش اسلام داشت، در این منطقه و کل شبه قاره هند ارزش و اعتبار زیادی دارد.
مرتضی رضوانفر افزود: زبان فارسی از سه شهر مولتان، لاهور و پیشاور وارد شبه قاره هند شد و میتوان گفت این سه مرکز محل ورود و صدور زبان فارسی و فرهنگ و عرفان بودند.
این پژوهشگر گفت: یوسف گردیزی از جمله عرفایی بود که نقش مهمی در گسترش زبان فارسی داشت.
این استاد دانشگاه درباره شناسایی کتیبههای فارسی گفت: کتیبههای فارسی در پنج شهر مولتان، لاهور، اسلامآباد، راولپندی و پیشاور با استفاده از منابعی، چون دو جلد کتاب حاج سیدجوادی (رایزن اسبق فرهنگی ایران در پاکستان)، افراد محلی و استادان گروههای باستانشناسی، تاریخ و زبان فارسی شناسایی و مستند شدند که از جمله آنها کتیبههای عاشورایی در آرامگاه گردیزی بود.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری درباره کتیبههای عاشورایی در آرامگاه گردیزی افزود: در آرامگاه و مسجد شاه یوسف گردیزی (۵۴۷-۴۶۲ قمری) چند کتیبۀ فارسی و اردو در رثای امام حسین (ع) وجود دارد.
رضوانفر گفت: روی کاشیکاری دیوارها، سقف، قبور، زمین و حتی درها و پنجرهها کتیبههای فارسی نوشته شده است:
سر در سر راه حق نثاری کردی تنها با لکوک (صدها هزار) کارزاری کردی
از هیچ پیامبری نیاید این کار والله کهای حسین کاری کردی
در کتیبه دیگری آمده است:
شاه هست حسین، پادشاه هست حسین/ دین هست حسین، دین پناه هست حسین
سر داد و نداد دست در دست یزید حقا که بنای لااله هست حسین
نظر خود را بنویسید.