به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور هفته گذشته به مناسبت شب یلدا نمایشگاه «قرآن و حافظ» را با همکاری اداره کل همکاری‌های فرهنگی و امور ایرانیان خارج از کشور سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رایزنی‌های فرهنگی ایران در خارج از کشور در صفحات رسمی این مراکز در شبکه‌های اجتماعی برگزار کرد.

تعدادی از هنرمندان کشورمان آثار خوشنویسی و نقاشی‌خط خود را برای شرکت در این نمایشگاه ارائه دادند و این آثار به صورت مجازی برای علاقه‌مندان به این نوع هنر در خارج از کشور به نمایش درآمد.

اکرم باقری، خوشنویس کشورمان از شرکت‌کنندگان در نمایشگاه «قرآن و حافظ» بود، او مصرع شعری از حافظ با عنوان «در خرابات مغان نور خدا می‌بینم» را با خط «معلّیٰ» خوشنویسی کرده و در این نمایشگاه ارائه کرد.

معلی خطی گرافیکی است که در سال ۱۳۷۸ شمسی به همت «حمید عجمی» ابداع شد، از ویژگی‌های این خط قامت بلند و در هم تنیدگی حروف و کلمات است که حروف هنگام نوشتن، می‌توانند به ‌آسانی از میان هم تردد کنند. نمایشگاه‌های داخلی و خارجی فراوانی در زمینه آثار خوشنویسی به خط معلی برگزار شده است.

اکرم باقری چند سالی است در این نوع خوشنویسی قلم می‌زند و آثاری با محتوای مذهبی خلق کرده که در نوع خود زیبا و جالب توجه است.

این هنرمند جوان با تأکید بر این‌که اشعار حافظ دارای مضمونی عرفانی بوده، معتقد است هنگام نگارش این اشعار، حس بسیار خوبی به کاتب دست می‌دهد و در نتیجه خوشنویس، قلم بر مرکب جانش می‌زند و اثری می‌نگارد که بتواند بیننده را تحت تأثیر قرار دهد. با او گفت‌و‌گو کردیم تا از آثار خود به ویژه در زمینه قرآنی بیشتر برایمان بگوید، متن این گفت‌و‌گو از نظر می‌گذرد:

ایکنا ـ ابتدا خودتان را معرفی کنید و بفرمایید چند سال است که در حوزه خوشنویسی فعالیت دارید؟

اکرم باقری متولد ۱۳۶۳ و دانشجوی رشته خوشنویسی هستم؛ دو سال در رشته نستعلیق و شکسته و سه سال در زمینه معلی خوشنویسی کرده‌ام.

ایکنا ـ چگونه با نمایشگاه «قرآن و حافظ» آشنا شدید؟ و چندمین بار است که برای شرکت در نمایشگاه‌های مجازی سازمان قرآنی دانشگاهیان آثار ارائه می‌دهید؟

من از طریق پایگاه هنری «نقطه الف» با این نمایشگاه آشنا شدم، به علت مداوم بودن نمایشگاه‌های این سازمان همیشه پیگیر این‌گونه فعالیت‌ها بودم و تاکنون ۷ بار در نمایشگاه‌های مرتبط شرکت کرده‌ام که «نفس مطمئنه»، «اسماء الله»، «صلوات» و «قرآن و حافظ» از آن جمله بوده است.

در نمایشگاه‌های حضوری هم که در شهر تهران برگزار شده است، آثاری ارائه داده‌ام، اندونزی نخستین تجربه حضورم در نمایشگاه‌های خارج از کشور بود و باعث افتخار است که بگویم یکی از کارهای قرآنی من شامل آیه ۸۱ سوره اسراء «قلْ جاء الْحقّ وزهق الْباطل إنّ الْباطل کان زهوقًا: بگو حق آمد و باطل نابود شد، آرى باطل همواره نابودشدنى است» برای نمایشگاه مجازی «نفس مطمئنه» در اندونزی انتخاب شد و در آن به نمایش درآمد.

ایکنا ـ چند اثر برای نمایشگاه «قرآن و حافظ» ارسال کردید؟

یک اثر خوشنویسی به خط معلّی با این شعر حافظ «در خرابات مغان نور خدا می‌بینم» را برای نمایشگاه ارسال کردم که به صورت مجازی به نمایش درآمد، اشعار حافظ بیشتر مضمون عرفانی دارد و هنگام نگارش این اشعار، حس بسیار خوبی به کاتب دست می‌دهد و در نتیجه خوشنویس، قلم بر مرکب جانش می‌زند و اثری می‌نگارد که بتواند بیننده را تحت تأثیر قرار دهد.

ایکنا ـ نظرتان درباره نمایشگاه‌های سازمان قرآن دانشگاهیان در سطح ملی و بین‌المللی چیست؟ و برای برگزاری هر چه بهتر این نمایشگاه‌ها چه پیشنهادی دارید؟

خوشبختانه این نمایشگاه‌ها برای معرفی هنر خوشنویسی و ایرانی تلاش بسیاری کرده و سبب شده است که هنر ما در کشورهای دیگر به نمایش گذاشته شود.

در نمایشگاه «قرآن و حافظ» دومین کار من در خارج از کشور به صورت مجازی به نمایش گذاشته شد و به عنوان یک هنرمند از این موضوع بسیار خوشحال هستم.

ایکنا ـ برپایی نمایشگاه‌ چقدر می‌تواند در معرفی هنرمندان ایرانی در خارج از کشور تأثیرگذار باشد و به نظر شما این مسئله چه ضرورتی دارد؟

خیلی زیاد. قطعاً این نمایشگاه‌ها سهم بسیار زیادی در اشاعه هنر ایرانی در کشورهای دیگر دارد و به نظر من ‌نهادهای مسئول و مراکز ایرانی در خارج از کشور باید تلاش کنند که هنر ایرانی را در همه کشورها بشناسانند تا هر جا اسم هنر بر سر زبان باشد نام کشور ایران هم در کنار آن بیاید.

در حق هنر ایرانی مخصوصاً خوشنویسی ‌‌اجحاف شده است، قطعاً رسالت هر هنری در ارائه اثری مناسب به مخاطب و خروجی‌داشتن است، این رسالت در هنرهای تجسمی در قالب نمایشگاه محقق می‌شود و در موسیقی در قالب کنسرت. طبیعتاً هر کشوری باید حامی فرهنگ و هنر ملی خود باشد؛ زیرا وجه تمایز یک ملت با ملت‌های دیگر غنای تاریخی، فرهنگی و هنری آن  کشور در کنار پیشرفت در حوزه تکنولوژی است؛ بنابراین در کنار تلاش مضاعفی که هنرمندان در این زمینه دارند، مسئولان یک کشور باید سهم زیادی را به پرورش هنر و فرهنگ اختصاص دهند.

ایکنا ـ آیا خوشنویسی قرآنی هنرمندان ایرانی توانسته است آن‌گونه که باید در خارج از کشور معرفی شود؟

بله، زحمت هنرمندان خوشنویسی که در عرصه معنا قلم زده‌اند و در عرصه انتشار کلام آسمانی آثاری را خلق کرده‌اند، بی‌تأثیر نبوده است؛ اما این نوع هنر می‌توانست در این مسیر مؤثرتر واقع شود و قطعاً اگر که ظهور و بروز موفق خوشنویسی قرآنی در خارج از کشور را انتظار داریم، برپایی نمایشگاه‌ها و ورکشاپ‌های متعدد در کشورهای دیگر می‌تواند این اتفاق را صد چندان کند.

سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نقش مهمی در این زمینه ایفا می‌کند؛ هر چند این سازمان در سال‌های دور نقش پررنگ‌تری در این زمینه داشت؛ اما در سال‌های اخیر به دلیل تحریم‌ها یا کمبود بودجه، فعالیت این سازمان در این حوزه خیلی کم شده است.

ایکنا ـ مهم‌ترین مانع پیش روی معرفی هنر خوشنویسی قرآنی به جهانیان و علاقه‌مندان این حوزه در خارج از کشور به نظر شما چیست؟

اینکه بخواهیم ریشه‌یابی کنیم که مهمترین عامل در عدم معرفی خوشنویسی قرآنی به جهانیان چیست؛ قطعاً یک کار تیمی و تحقیقات میدانی و کارشناسان خودش را می‌طلبد. اما چیزی که به ذهن من به عنوان یک هنرمند خوشنویس می‌رسد این است که خوشنویسان باید آیات و روایاتی را مکتوب کنند که در تضارب با افکار شیعه و سنی نباشد و آن چیزی که پیامبر(ص) دغدغه‌اش را داشت و اتحاد میان مسلمانان بود، شکل بگیرد.

این مسئله می‌تواند یکی از عواملی باشد که هنر خوشنویسی کشورهای اسلامی را مقبول یکدیگر قرار دهد، چون اساساً محتوا، تا حدودی مانع پذیرش یک تابلوی هنری، سخنرانی یا  یک فیلم خواهد شد؛ بنابراین اگر روی محتوا دقت شود و به شکل حرفه‌ای و به‌روز آثار را به مخاطب ارائه داد، می‌تواند به انتشار فرهنگ و هنر به ویژه در زمینه خوشنویسی قرآنی کمک کند.

ایکنا ـ در پایان اگر صحبت خاصی دارید، بفرمایید.

‌ابتدا از خانواده‌ام تشکر می‌کنم که همیشه حامی من هستند و بعد تشکر ویژه دارم از استاد «محسن ابراهیمی» که استاد خط معلای من هستند. ایشان از شاگردان زبده و درجه یک استاد عجمی بزرگوار؛ مبدع خط معلی هستند. من در محضر استاد ابراهیمی نه تنها خط معلی؛ بلکه درس اخلاق و منش و راه درست زندگی را آموختم. قدردان زحمات ایشان هستم و خدا را شاکرم که در مسیر زندگیم با این استاد بزرگ آشنا شدم. امید که بتوانم حق شاگردی را به درستی ادا کنم.

انتهای پیام/ص