به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی  محسن معارفی  رایزن فرهنگی کشورمان در تانزانیا  در سخنرانی خود در وبینار انگلیسی میراث اسلامی غزه و فلسطین در موسسه ی فرهنگی اکو به سخنرانی پرداخت که متن آن بدین شرح است :

بسیار خرسندم که در بین شما هستم و میخواهم تشکر و سپاس خود را از برگزار کنندگان این وبینار اظهار کنم. هم موضوع و هم زمانی که این وبینار دارد برگزار می شود، خیلی مهم است و تشکر می کنم که اینکه به بنده فرصت دادین، مطالبی را در این باره در چند دقیقه با شما در میان بگذارم. موضوعی که می خواهم درباره ی آن صحبت کنم، «روایت مقلوب اسرائیل برای آفریقایی ها از میراث فرهنگی سرزمین های اشغالی» است. علت اینکه این موضوع را برای سخنرانی ام انتخاب کردم، این است که اولا خواستم در موضوع وبینار باشد و ثانیا اینکه با توجه به حضور بنده در آفریقا به عنوان رایزن فرهنگی تانزانیا که یکی از کشورهای مهم شرق افریقا است، خواستم توجه ها را به برخی مباحث مرتبط با آفریقا جلب کنم. و البته لازم است در ابتدا سلام همکاران و دوستان و مردم آفریقا را به مهمانان حاضر در این وبینار برسانم. مردم آفریقا مردمان مهربان، خونگرم، ظلم ستیز و حامی مظلومان به ویژه فلسطینیان مظلوم هستند. آفریقا همواره دوست نزدیک و شریک استراتژیک فلسطین در مجالس بین المللی بوده و هست.

اجازه بدهید صحبتم را با یک مقدمه درباره ی «اهمیت میراث فرهنگی» شروع کنم. همه ی ما میدانیم که «میراث فرهنگی» شامل دارایی های ملموس و ناملموس یک گروه یا جامعه است که از نسل های گذشته به ارث رسیده است. میراث فرهنگی ملموس مانند ساختمان‌ها، بناهای تاریخی ، مناظر، کتاب، مواد آرشیوی وهنری که معمولا در موزه ها نگه داری می شوند و فرهنگ ناملموس مانند تاریخ یک سرزمین، فولکلور، سنت‌ها، زبان و دانش است.

این آثار تاریخی پیشینه تاریخی، تمدن و فرهنگ مردم هر کشور را بیان می کند و شناسنامه و هویت هر کشور و ملتی، فارغ از دولتها و سیاست ورزی های موقت ایام، همین آثار هستند. این ها امانت از گذشتگان ما هستند و ما هم وظیفه داریم آنها را مراقبت کنیم و با امانتداری به نسل بعد بسپاریم. امروزه گفته میشود که یکی از شرایط تحقق توسعه پایدار در هر کشور، حفظ تمدن آن کشور بر پایه ی فرهنگ آن جا است. در واقع این آثار تاریخی بار مهم تمدن را به دوش می کشند تا فرهنگ را در طول نسلها که میآیند و میروند حفظ کند تا بر اساس آن بتوان پیشرفت و توسعه را بنا کرد.  آثار ملموس تاریخی در واقع میراث نامشهود را به میراث مشهود تبدیل می کند تا کسی نتواند تاریخ و فرهنگ آن سرزمین را انکار کند. شناخت این مکان‌ها، به لحاظ تاریخى و موقعیت جغرافیایى گذشتة آن‌ها، زبان گویای تاریخ و تمدن آن سرزمین به طور مستند است. هیچ حرف راستی بالاتراز آن نیست و کسی نمی تواند هر دروغی را که میخواهد، به آن منطقه و تاریخ آنجا ببندد.

 به تعبیر قرآن دیدن این تاریخ مستند باعث تصدیق و آرامش قلبی می شود و نشان میدهد که روایت گفته شده، درست و مستند است. و قال لهمْ نبیّهمْ إنّ آیة ملْکه أنْ یأْتیکم التّابوت فیه سکینةٌ منْ ربّکمْ و بقیّةٌ ممّا ترک آل موسى و آل هارون)[10] و پیامبرشان به آن‌ها گفت: نشانه حکومت او این است که صندوق عهد را به سوى شما خواهد آورد که درآن یادگارهای خاندان موسى وخاندان هارون قرار دارد. همان صندوقى که‏ باعث آرامش و شماست. مفسرین گفته‌اند: «‌در داخل آن صندوق عصای حضرت موسی و الواح آن حضرت و عمامه و قبای هارون، بود.»

بر همین اساس پیامبر اسلام ص همواره سفارش می کردند که در جنگ با دشمنان، بعد از غلبه بر دشمن آثار تاریخی و فرهنگی را ویران نکنند و این سفارش قرآن نیز هست که حتی اگر دشمن کافر و مجرم بود، آثار را از بین نبرید تا آیندگان بیایند و ببینند که عاقبت آنها چه شده است. قل سیروا فی الارض فانظروا کیف کان عاقبة المجرمین و قل سیروا فی الأرض فانظروا کیف کان عاقبة الذین من قبل. قرآن سفارش می کند بروید در کشورهای مختلف ببنید که عاقبت گناهکارانی که قبل از شما بودند، چه شد؟

در جریان فتوحات اسلامی، نیز می بینم که مسلمانان به این دستور عمل میکردند و کلیساها و کاخ‌های پادشاهان مورد تخریب قرار نگرفت و لذا علیرغم سیطره ی مسلمانان به این کشورها، برای سالیان متمادی، همچنان برخی از این کلیساها و کاخ ها و آثار مختلف فرهنگی از تمدنهای باستانی در سرزمین های اسلامی همچنان وجود دارد.

در عصر کنونی نیز می بینیم که حفظ آثار فرهنگی دشمنان و احترام به سرمایه های فرهنگی دشمنان در قوانین بین المللی مختلفی

مثل یونسکو، سازمان ملل و یا Blue Shield International  ذکر شده است و جزئی از حقوق بشردوستانه در مخاصمات است.

طبیعی است کشورهای مختلف برای آشنایی دیگران با تاریخ و هویت و ظرفیتهای کشورشان از این آثار بهره ببرند و آنها را به نحو موثری با این تاریخ مستند و مجسم آشنا کنند.

رژیم اشغالگر فلسطین (اسرائیل) نیز به همین روش میخواهد مثل دیگر کشورها برای معرفی هویت و تاریخ خود به طور مستند از آثار فرهنگی آنجا استفاده کند. و لذا هر سال افراد زیادی را از سرتاسر دنیا از جمله آفریقا به آنجا می برد.

آفریقا به دلایل مختلفی برای اسرائیل خیلی مهم است. آفریقا متشکل از تعداد 55 کشور که معمولا به نفع قطعنامه‌های طرفدار فلسطین در مجمع عمومی سازمان ملل متحد (UNGA) رای می‌دهند و این امر به احساس انزوای اسرائیل در صحنه بین‌المللی کمک می‌کند. اسرائیل به دلایل مختلف، ، از جمله وضعیت اقتصادی این کشورها، امید بسته است بتواند این جهتگیری کشورهای آفریقایی را به نفع خود تغییر دهد.

اسرائیلی ها دو دهه است که تلاش های زیادی دارند که از خودشان روایتی برای آفریقایی ها با توجه به روحیه و احساسات آنها بسازند، تا با آن روایت آفریقایی ها با اسرائیلی ها همزاد پنداری کند.  آنها هر سال تعداد زیادی از افریقا برای زیارت اسرائیل به آنجا می برند. فقط از نیجریه تقریبا هر سال ۱۸ هزار نفر برای زیارت به سرزمین های اشغالی می روند.و بیشترین فراوانی از حدود ۶۵۰ هزار زیارت کننده اسرائیل در هر سال، از قاره آفریقا است. به تعداد قابل توجهی از جوانان دانشجوی آفریقایی برای تحصیل در سرزمینهای اشغالی بورس تحصیلی می دهد که همه را بعد از بازدید از اماکن مورد نظر، به عنوان سفیر فرهنگی خود تعیین می کند. روابط دیپلماتیک خود را با آنها بسیار گسترش داده است به طور که از 44 کشور زیرصحرا با 42 کشور روابط دیپلماتیک دارد.  اما روایت دوست داشتنی اسرائیل برای آفریقایی ها چگونه است و چه چیزی را ارائه می دهد:

• تاریخ اسرائیل بسیار شبیه تاریخ آفریقا است؛ در طول تاریخ خیلی به ما یهودیان ظلم شده است، چنانچه به شما سیاه پوستان ظلم شده است. اسرائیل همیشه مظلوم بوده و هست.
• این سرزمین اصالتا از ماست که عربها از ما گرفته اند. این سرزمین عبری و برای «قوم یهودی آواره شده» است و نه برای عرب های فلسطینی.
• مسلمانان مسجد الاقصای خودشان  را بر روی معبد سلیمان ما ساخته اند.
• حماس مثل گروه های بوکوحرام و الشباب یک گروه تروریستی است که بی دلیل به بیگناهان حمله می کند، بچه ها را میدزدند و سرمیبرند و وحشی هستند.
• حمله ی حماس به اسرائیل، حمله ی از داخل مرزهای غزه به مرزهای اسرائیل بود که بدون هیچ دلیلی با وحشی گری، بیگناهان را کشتند.
• حماس دو آفریقایی (از تانزانیا) را نیز به گروگان گرفته و یکی از آنها را کشته است.
• ...

اما همه ی این ادعا ها کذب است. هم میراث فرهنگی ملموس و هم میراث فرهنگی ناملموس بر این دروغها گواهی می دهند.

با توجه به کمبود وقت، من به برخی واقعیتها به طور فهرست وار اشاره میکنم:

1. معلوم نیست اسرائیل اساسا از چه تاریخ و تمدنها صحبت می کند. طبق شواهد علمی و تاریخی و پژوهش های مختلف (از جمله کتاب بسیار الهام بخش اختراع قوم یهود که نویسنده اش یک اسرائیلی منصف است) تاریخ این سرزمین یک تاریخ عربی – اسلامی 5000 ساله است و اساسا ما در تاریخ قومی به نام «قوم یهود» نداریم که سرزمین و دولتی یهودی داشته اند واز آنجا بیرون رانده شده اند. آئین یهود، بعد از ظهور دو رقیب پیروزش یعنی مسیحیت و اسلام، در حد اقلیت های بسیار نادر که هر کدام از ملتها و منطقه های مختلفی بودند، توانست حیات این آیین را به صورت کمرنگ استمرار ببخشد. (اینکه میگویم کمرنگ چون اساسا از نظر علمی تاریخ یهودیت و حتی نویسنده ی کتاب عهد عتیق معلوم نیست چه کسی است و این کتاب پر است از تناقضات عجیب و غریب که فرصت بررسی آن نیست.) بهرحال اسرائیل با انجام هزینه های زیادی سعی می کند که با انجام آزمایشهای علمی تبارشناسی، نشان دهد «نژاد و خون یهودی» وجود دارد، ولی آنچه که دروغ است، چگونه می توان از نظر علمی آنرا ثابت کرد؟! هیچ مطالعه ی علمی «قوم یهود» را تأیید نکرده است و اساسا عبارت «قوم یهود آواره» یک عبارت مجعول و نادرست است و بر اساس برخی پژوهشها، این عبارت بر اساس اعتقاد برخی مسیحیان است که خواستند بگویند، خداوند یهودیان را به جرم کشتن حضرت مسیح ع تا قیامت آواره کرده است.
2. این سرزمین هیچگاه متعلق به متعلق به یهودیان نبوده است. اساسا یهودیان در این منطقه هیچ وقت نه قبل از اسلام و نه بعد از اسلام، دولتی نداشته اند به جز دوره ی کوتاهی توسط حضرت داوود و حضرت سلیمان ع، آنهم بر اساس متون دینی که شواهد عملی تاریخی برای آن یافت نشده است. علیرغم کاوشهای زیاد باستان شناسی و حفاریهای متعدد در زیر و اطراف مسجد الاقصی هیچ اثر باستانی که از نظر علمی قابل استناد باشد، از یک حکومت و حتی معبد سلیمان اول و دوم به دست نیامده است. و باستان شناسان می گویند حال که هیچ چیزی باقی نمانده است که حکومت کوتاه این دو پیامبر را تأیید کند، در بهترین حالت، ممکن است یک حکومت محلی بوده است که آثاری از آن برجای نمانده. البته اقلیت یهود در برخی جاهای دیگر مثل اروپای شرقی پادشاهی خزرستان و یا در یمن پادشاهی حمیر را در برهه ای از تاریخ داشته اند، شاید اگر اسرائیلی ها بروند آنجا بتوانند آثاری از دولت یهود پیدا کنند، ولی در فلسطین اشغالی قطعا چیزی پیدا نمی کنند، چون اصلا چیزی نبوده است تا چیزی پیدا کنند! هر چه هم تا کنون پیدا شده فقط متعلق به تمدنهای باشکوه گذشته ی عربی، اسلامی، مسیحی، رومی، مصری، فینیقی و ... است که در آن سرزمین تشکیل شده است. اینکه هیچ چیز تاریخی که سندی بر حضور یهودیان باشد، پیدا نمیشود، برخی یهودیان را خیلی اذیت می کند و چنانچه گفته میشود، گاهی سعی می کند خودشان چیزی را دفن کنند، تا بعد پیدایش کنند و تاریخ سازی کنند. هر چه در موزه های اسرائیل هست، یا اقلام دزدیده شده از مصر و عراق است و یا متعلق به تمدنی های گذشته ی آن سرزمین اشغالی است که هیچ گاه یهودی نبوده است. بنابراین قصه هایی که در مراسم زیارت اسرائیل به آفریقایی گفته میشود، جز خیال پردازی و پاره ای دروغ بافی چیز دیگری نیست.
3. تمدن 5000 ساله ی فلسطین و غزه، چیزی نیست که بتوان آن را نادیده گرفت. یک منطقه ی غنی از میراث فرهنگی اسلامی، مسیحی، عربی و تمدنهای باستانی است که هیچ تعلقی به یهود ندارد و این آثار گواهی می دهند که این سرزمین متعلق به چه کسی است. برای همین است که اسرائیل – علیرغم اینکه خودش را متمدن جلوه می دهد – هیچ علاقه ای به حفظ این میراث فرهنگی ندارد و هر روز آنها را نابود می کند. چنانچه در همان سالهای اول تشکیل این دولت جعلی، تعداد 2350 میراث تاریخی و مذهبی توسط اسرائیل نابود شده و اسرائیل هر وقت فرصت کند، به این آثار حمله می کندو یورش می برد تا آنها را از تاریخ محو کند. در همین جنگ نیز تا کنون حدود یکصد اثر تاریخی و مذهبی را ویران کرده است که کلیسای سنت پورفیریوس، که تصور می‌شود سومین کلیسای قدیمی جهان است، و مسجد عمری که یادگاری از قرن هفتم است، کاملاً از بین رفت.
4. اسرائیل به آفریقایی هایی که به زیارت می روند، به دروغ می گوید که مسلمانان این مسجد را روی معبد سلیمان ساخته اند و به این طریق میخواهند نفرت از مسلمانان را در دل آفریقایی ها بکارند. اما این هم دروغ دیگری است، اساسا معبد سلیمان – اگر وجود داشته باشد که معلوم نیست – طبق همان کتب مذهبی بعد از مرگ حضرت سلیمان توسط بخت النصر ویران شد.  معبد دوم نیز در سال 70 میلادی توسط بیزانسها ویران شد. و در آنجا طی صدها سال کلیساهای متعددی وجود داشته است. پس چطور مسلمانان 600 سال بعد از میلاد، معبدی یهودی را در آنجا ویران کرده و مسجدالاقصی را ساخته اند!
5. اسرائیل در این جنگ اخیر نیز دروغهای زیادی در آفریقایی ها گفت. حماس چگونه می تواند مثل بوکوحرام و الشباب یک گروه تروریستی باشد، وقتی در یک انتخابات دموکراتیک در منطقه ی غزه انتخاب شده است. آیا چون طبق نظر شما نیست، تروریست است؟! عملیات طوفان الاقصی نیز یک حمله ی بدون دلیل نبود. وقتی اسرائیل به هیچ معاهده ی پایبند نیست و غزه را – چنانچه سازمان ملل می گوید – به بزرگترین زندان روباز دنیا تبدیل کرده است و میلیون ها فلسطینی را در آنجا برای سالهای طولانی زندانی کرده است به طوری که بیش از نیمی از جمعیت آنجا، جزو آوارگان و یا فرزندان آوارگان فلسطینی هستند و اجازه ی ورود و خروج به آنها داده نمی شود. وقتی دهها سال مقدسات آنها مورد هتک قرار می گیرد، کودکان و زنان آنها به بهانه ی واهی توسط اسرائیل گروگان گرفته می شوند، شکنجه می شوند، کشته میشوند، با آنها چنانچه وزیر دفاع اسرائیل و دیگر مقامات آنها با تعابیر بی ادبانه ای که ما حاضر نیستیم برای دشمنانمان بکار ببریم، فلسطینی ها را حیوان خطاب می کنند، آیا حمله ی 7 اکتبر بی دلیل است. شما که خودتان حتی همان دیوار زندان را مرز کشورتان با غزه نمی دانید، چطور به آفریقایی ها به دروغی میگویید که آنها از کشورشان به کشور ما حمله کرده اند. طبق روزنامه های خودتان نیز حماس در زمان حمله ی 7 اکتبر که نظامیان را هدف قرار گرفت، از وجود کنسرت در آنجا مطلع نبود. با اینحال این حمله واکنش طبیعی کسانی است که بیش از 70 سال است در رنج و محنت به سر میبریند و سرزمینشان توسط کسانی که عمدتا از کشورهای غربی به آنجا آمده اند، اشغال شده است.
6. طی روزهای اخیر، اسرائیل برای جلب عواطف مردم آفریقا، به دروغ دو جوان تانزانیایی را جزو اسیران و گروگانهای حماس معرفی کرد و با تکنیکهای رسانه ای به دروغ یکی از آنها را کشته شده توسط حماس معرفی کرد. با اینکه بدن او در قلمرو اسرائیل ( و نه در غزه) پیدا شد و اساسا او از مدتها پیش مفقود بوده است.

بنابراین معلوم است آنکه وحشی است کیست و آنکه متمدن است کیست؟ آنکه مظلوم است کیست و آنکه ظالم است کیست؟

• قطعا آن رژیم دروغ گویی که هیچ سابقه ی تمدنی ندارد و یک سرزمین با تمدن 5000 ساله را با بهانه های واهی اشغال کرده است، وحشی است و متمدن نیست.
• یقین داریم آن رژیمی که به آثار فرهنگی و تاریخی حمله می کند و می خواهد با تزویر و دروغ خودشان را به عنوان یک سرزمین متمدن با سابقه ی جعلی جا بزند، متمدن نیست.
• به طور حتم آن رژیمی که عمدا به بیمارستانها، مدارس، پناهگاه ها، زنان باردار و کودکان و نوزادان حمله می کند و مرتکب جنایت جنگی می شود که حدود 6000 کودک بیگناه را کشته است و آشکارا از استفاده از بمب اتم صحبت می کند وحشی و ظالم و بیرحم است که باید نابود شود.
• آفریقا چقدر با این جملات آشنا است که کسانی که حکومت را به زور در دست گرفته اند بگویند «ما قوم برگزیده هستیم». «فلسطینی ها حتی حقوق اولیه ی انسانی را ندارند و آنها انسان های برابری مثل ما نیستند»  و آنها همان آپاراتایدی میدانند که سالیان سال است با آن جنگیده اند.

اسرائیل نمی تواند تاریخ غزه و فلسطین را بدزدد. و غزه به بلندای تاریخ ریشه دار خود در براب این ظلم آشکار مقاومت خواهد کرد.