چندی پیش، یک پژوهشگر حوزه سنگ‌نبشته‌های کهن در عربستان، ویدئوی سنگی در دشت‌های اطراف مکه را منتشر کرد و گفت که باور می‌رود متن بر روی این سنگ، متعلق به امام صادق(ع) باشد(ویدئوی بالا) که بر روی آن نوشته شده:

"من جعفر بن محمد هستم. همه مومنان را به تقوای الهی توصیه می کنم و عمل به اطاعت او و رضایت به تقدیر او و صبر بر بلای او و شکر بر عطای او و توکل بر او. نگاشته شده به تاریخ دهم شعبان سال ۱۱۰ ه. ق"

����پس از انتشار این فیلم در سعودی، شیخ العویناتی از مولفان تاریخ اسلام، در مقاله‌ای بیان کرد که مضمون این سنگ با احادیث امامان شیعه در انطباق است و دلیل محتوایی برای جعلی بودن آن وجود ندارد و احتمالاً ایشان این را در حاشیه یکی از سفرهای حج خود نگاشته‌اند. 

دکتر احمد خامه‌یار، دانش‌آموخته مطالعات اسلامی نیز احتمال اینکه این نبشته متعلق به امام جعفر صادق (ع) باشد را دور ندانست هرچند لازمه رسیدن به حکم قطعی را انجام آزمایشات تاریخی بیشتر بر روی این سنگ دانست.

امّا آیا اهمیت ماجرا فقط به کشفی تاریخی‌ از دستخط امام شیعیان است؟

����برای پاسخ، باید جایگاه سنگ‌نبشته به عنوان یک رسانه را شناخت. پژوهشگران بیان می‌دارند که این نوع کتابت‌ بر سنگ، یا متعلق به اتفاقاتی نظیر پیروزی‌ها بوده‌اند یا توصیه‌های تاریخی از سمت بزرگان اخلاق و دانش هر زمان‌‌، چرا که احتمال نابودی و تحریف این رسانه، از کتاب‌ها به مراتب کمتر بوده‌است.

با این وجود، اگر انتساب این سنگ‌نبشته به امام صادق(ع) ثابت شود، این میراث را باید پیامی از جانب ایشان دانست که قرار بوده برای همیشه شیعیانش، راه‌گشا بماند.