به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ،جواد امینی‌منش؛ کارشناس روابط فرهنگی بین المللی در یادداشتی که آن را در اختیار ماهنامه(نامه فرهنگ و ارتباطات) قرارداد اینگونه آورده است.

حرکت، جوهر آفرینش است. شالوده کائنات است. قدیمی ها، می گفتند که «از تو حرکت، از خدا برکت.» پس، برکت هم، چشمه و ریشه اش را از حرکت می گیرد. هجرت، نسخه والای حرکت انسانی است. سرمنشاء بزرگ ترین برهه های تاریخ است. تمدن ساخته است و جهانی تازه را پیش روی بشریت، نمایان کرده. پیامبران و در طلایه شان؛ پیامبر اعظم(ص)، با هجرت، توانسته اند پایه های دین شان را، محکم کنند و طریقت پاک شان را جاودان سازند. 

اما در زمانه ما، حرکتی هجرت وار، توانسته است قلب های بسیاری را مجذوب خود کند و موسم تمدنی تازه و درخشان را، آرام آرام از راه برساند؛ پیاده روی اربعین حسینی(ع). سال های سال است که این رویداد بزرگ در سرزمین بین النهرین که مهد نخستین تمدن های جهان به حساب می آید، برپا می شود و حماسه عاشورا را خود، آغازگر دورانی تازه در عرصه عدالت و آزادگی بود، آرام آرام نضج می بخشد و امروز در مرحله تکامل قرارش می دهد. 

با نگاهی به جغرافیای اجتماعی و سیاسی منطقه، در می یابیم که اربعین حسینی، به نقطه پختگی مسلمانان آزادی خواه جهان تبدیل شده است. محور مقاومت اسلامی، با بهره مندی از این اندیشه ظلم ستیز، توانسته است از زیر سایه مظلومیت و محکومیت بیرون بیاید و خود تبدیل به قدرتی شود که اجازه ظلم و ستم را به خبیثان و شروران نمی دهد. در دل مردمان بسیاری از نقاط جهان، روزنه های امید و آگاهی را باز کرده است و اینک، اندیشه ها و زاویه نگاه ها، از زیر سلطه تفکرات نابرابر و هژمونی استعماری، بیرون آمده و با حفظ استقلال، به تلاقی با سایر نحله های شرافتمندانه، پرداخته است. 

راهپیمایی اربعین حسینی(ع)، اینک در واقع به هجرتی هنرمندانه و هوشمندانه تبدیل شده است که آزادی خواهان را به سمت و سوی حق و عدالت، رهنمون می سازد. آنان را به وحدت می رساند و آماده فتح دوباره می کند. این هجرت کوتاه، به در آمدن از روزمرگی ها و سبک زندگی تحمیل شده است که روزگار تکنولوژیک و ماشینی، بر بشریت تحمیل کرده. رستاخیزی خودخواسته است که ذهن های عاصی از تحمیلات غربی را به سمت نور و رستگاری، رهسپار می سازد. جان اش را تازه می کند و فهم و شعور را مجددا سیراب می سازد. در این مسیر شگفت و سلوک شگرف، اندیشه ها پروار می شود و ارتقا می یابد. این رستاخیز، رستاخیز رهایی از سکون و بی عملی و تقلیدهای تحمیلی است.

در چنین شرایطی، دیپلماسی فرهنگی، می باید که با همه توان و توشه اش، از این رستاخیز بزرگ، بهره جوید. موج های بزرگ و پرنشاط اش را به سمت ساحل امن هدایت کند و مسیر سبز و هموار را پیش روی اش قرار دهد. یکی از مهم ترین ها در این مرحله، تغییر مثبت سبک زندگی عاشوراییان در راهپمایی هجرت وار است. جنگ جهانی تازه ای که علیه خانواده شکل گرفته است، تنها با پیکارجویانی که در مسیر حسینی قدم گذاشته اند، قابل شکست دادن است. حضرت سیدالشهدا(ع) در شکل گیری حماسه بزرگ اش، از نهاد مقدس خانواده بهره برد و توانست با تکیه بر آن، از یک شکست ظاهری، پیروزی باطنی و ابدی، فراهم آورد. پس دیپلماسی عمومی و فرهنگی ما در زمینه و زمانه اربعین حسینی(ع)، می تواند به تفکر و اندیشه سالار شهیدان متمسک شود و علاوه بر حفظ پایگاه مقدس خانواده، تمدن نوین اسلامی را به منصه ظهور برساند. فرهنگ و دیپلماسی فرهنگی، بی اغراق در این کشتی نجات، می تواند نقش پیشران را ایفا کند و همگان را به سلامت تا خیمه حسینی برساند. ان شاءالله.