به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، امیر حشمتی درباره اثرگذاری دیپلماسی فرهنگی بر ظرفیت های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی اظهار کرد: دیپلماسی فرهنگی به نوعی جهانی‌سازی ظرفیت‌های بالقوه فرهنگ است. اگر فرهنگ ایران اسلامی در عرصه بین‌الملل متجلی شود، غرور فرهنگی که حافظ فرهنگ است درون کشور تقویت می‌شود. بدین معنا که نشر فرهنگ ایرانی اسلامی، درخارج از مرزها، بطور مستقیم بر تقویت مرزهای کشور در داخل اثرگذار خواهد بود.

 او افزود: جمهوری اسلامی ایران با بهره گیری از فرهنگ ناب دینی و نیز تاریخ تمدن چند صد ساله اش، می تواند عرصه ای برای عرضه اندیشه ها، رفتارها ومحصولات فرهنگی ارزشمند خود به مردم جهان باشد. عرضه اندیشه، رفتار و محصول فرهنگی به جهانیان، در تصویرسازی مطلوب از ایران اسلامی موثر است و این تصویر مطلوب در جهان، می تواند به پیشبرد کم هزینه تر اهداف سیاسی، اقتصادی و فرهنگی در عرصه بین الملل کمک شایانی داشته باشد. لازم به ذکر است، اگر اهداف فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کشور درمحیط بین الملل به خوبی تامین گردد، محیط داخلی از آن بهره مند خواهد شد.

رئیس گروه مطالعات روابط فرهنگی بین المللی درباره نقش جایزه ملی پژوهش های برتر در این زمینه گفت: برگزاری جایزه ملی پژوهش‌های برتر روابط فرهنگی بین المللی در اسفند سال گذشته، موجب شد درک بهتری از وضعیت پژوهشی کشور درعرصه روابط فرهنگی بین‌المللی ایجاد شود. آثار دریافتی پژوهشگران کشوربیان گیر این است که ما در برخی از زمینه‌ها به ویژه مطالعات تطبیقی، دارای استعدادهای پژوهشی خوبی هستیم اما در تولید مفاهیم نظری با موضوع روابط فرهنگی بین‌المللی خلاء هایی وجود دارد.

حشتمی همچنین بیان داشت: بخش قابل توجهی از پژوهش‌های کشور در حوزه روابط فرهنگی بین‌المللی، اساساً با تحولات دنیای امروز به ویژه در موضوع زیست بوم‌های نوین، فضای مجازی و هوش مصنوعی فاصله زیادی دارند. همچنین در حوزه آینده پژوهی و شناسایی نظم‌های موجود با کسری مطالعات مواجه هستیم.

او تدوین نقش های پژوهشی در حوزه روابط فرهنگی بین المللی را امری قابل توجه دانست و دراین زمینه گفت: به نظر می‌رسد اولین قدم برای بهبود وضعیت پژوهش درحوزه روابط فرهنگی بین‌المللی، تدوین نقشه پژوهش‌های موجود است. این نقشه می‌تواند استعدادها، فرصت‌ها و نیز خلاهای پژوهشی روابط فرهنگی بین المللی را نمایان سازد. درگام بعدی و درسطح ملی، طراحی ساز و کار ارتقای وضعیت پژوهش در نقاط دارای خلأ می‌تواند موثر باشد. به عنوان نمونه، اختصاص گرنت های پژوهشی و حمایت از پایان نامه ها و پژوهش های مرتبط در این زمینه سودمند خواهد بود. طبیعتاً در این زمینه مرکز مطالعات راهبردی روابط فرهنگی سازمان اقداماتی را انجام خواهد داد.

رئیس گروه مطالعات روابط فرهنگی بین المللی درپایان به موضوع پژوهش اشاره کرد و بیان داشت: به نظر می‌رسد اولین قدم برای پژوهشگران علاقمند، دستیابی به آخرین پژوهش‌های انجام شده در داخل و خارج از کشور پیرامون موضوع مورد نظر است. ما بعضاً شاهد پژوهش‌های تکراری یا موازی در حوزه های مختلف هستیم. گام بعدی درواقعی نشان دادن پژوهش‌ها، شناخت صحیح اجزای روابط فرهنگی بین المللی جمهوری اسلامی ایران است که شامل اهداف، ظرفیت‌ها و ساختارها می شود. برای رسیدن به این شناخت، لازم است پژوهشگران از ابتدای امر پژوهش، ارتباط تنگاتنگی با نهادهای مجری روابط فرهنگی بین المللی داشته باشند.