به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات طی گزارش دریافتی از رایزنی فرهنگی کشورمان در کنیا   جعفر برمکی سفیر جمهوری اسلامی ایران در نایروبی در مقاله ای با عنوان ( ما باید در برابر هر گونه نابردباری مذهبی متحد باشیم) نوشت :

در حادثه‌ای تکان‌دهنده در سوئد و دانمارک، دو مرد اخیراً با سوزاندن یک کتاب مقدس به نام قرآن کریم دست به اقدامی توهین آمیز زدند. این اقدام مذموم نه تنها باعث درد شدید پیروان اسلام شده است، بلکه باعث محکومیت گسترده مردم از همه مذاهب در سراسر جهان شده است. هدف این مقاله روشن کردن این موضوع است که چرا چنین اقداماتی در سطح جهانی غیراخلاقی و بی‌احترامی تلقی می‌شوند و از مرزها و آموزه‌های دینی فراتر می‌روند.

متون دینی برای مؤمنان اهمیت بسیار زیادی دارند و به عنوان راهنمای اخلاقی و معنوی عمل می کنند و هسته اصلی ایمان و اعتقادات آنها را شکل می دهند. در اسلام، قرآن کلام تحت اللفظی خداوند در نظر گرفته شده است که بیش از 1400 سال پیش بر پیامبر اسلام نازل شده است.

          برای مسلمانان، به عنوان منبع نهایی راهنمایی، حکمت و الهام عمل می کند و دستورالعمل هایی را در مورد چگونگی زندگی درست و رسیدن به رستگاری معنوی ارائه می دهد.

عمل سوزاندن کتب مقدس توسط همه ادیان بزرگ، نه محدود به اسلام، صریحاً محکوم است. صرف نظر از ایمان، با متون دینی با نهایت احترام برخورد می شود و مصون از تعرض شمرده می شود. اصول زیربنای این ممنوعیت را می توان از منظرهای مختلفی درک کرد:

احترام به تنوع: جهان سرشار از فرهنگ‌ها، سنت‌ها و مذاهب گوناگون است. یکی از جنبه های اساسی همزیستی متقابل احترام به عقاید و اعمال یکدیگر است. سوزاندن کتاب مقدس یک نمایش آشکار بی احترامی به کل جامعه دینی است و پایه های همزیستی مسالمت آمیز را تضعیف می کند.

  آزادی مذهب: آزادی مذهب یکی از حقوق اساسی بشر است که در حقوق بین الملل ذکر شده است. هر کس حق دارد بدون ترس از آزار و اذیت یا تبعیض به ایمان خود عمل کند. سوزاندن کتاب مقدس نه تنها این حق را تضییع می کند، بلکه باعث ایجاد نفرت و خصومت می شود و اصول مدارا و کثرت گرایی را زیر پا می گذارد.

          اهمیت نمادین: کتب مقدس دارای معنای نمادین عمیقی برای جوامع مربوطه خود هستند. سوزاندن آنها نشان دهنده تلاشی برای محو ارزش ها و آموزه های اصلی است که زندگی مؤمنان را برای نسل ها شکل داده است. چنین عملی چرخه ای از تفرقه و خصومت را تداوم می بخشد و مانع از پتانسیل گفتگو و تفاهم بین ادیان می شود.

           قطعنامه بدون خشونت: تقریباً تمام آموزه‌های دینی بر ارزش صلح، شفقت و خشونت پرهیز از خشونت تأکید می‌کنند. اعمال هتک حرمت، مانند کتاب سوزی، به خصومت دامن می زند و می تواند به خشونت دامن بزند، که منجر به عواقب ناگواری برای هماهنگی اجتماعی شود.

فراتر از بافت مذهبی، کتاب سوزی ذاتاً غیراخلاقی است، زیرا اصول مختلفی را که ستون فقرات یک جامعه عادلانه و دلسوز را تشکیل می دهند، نقض می کند:

          نقض آزادی بیان: آزادی بیان سنگ بنای دموکراسی است، اما با مسئولیت احترام به عقاید و حساسیت های دیگران همراه است. سوزاندن کتاب مقدس به منزله سوء استفاده از این آزادی، خفه کردن گفتمان آشکار و ترویج عدم تحمل است.

عدم تحمل و نفرت: اعمال ناعادلانه مانند کتاب سوزی، عدم تحمل، تعصب و نفرت را در جوامع تداوم می بخشد. چنین اقداماتی بین گروه های مختلف شکاف ایجاد می کند و فضایی از خصومت و تفرقه ایجاد می کند.

گستاخی به تاریخ و دانش: کتب مقدس فقط آثار مذهبی نیستند. آنها گنجینه های تاریخی و فرهنگی هستند که دانش ارزشمندی در مورد باورها، سنت ها و ارزش های جوامع دارند. از بین بردن آنها بی احترامی به بخش مهمی از تاریخ بشر است و امکان یادگیری از تجربیات گذشته را مهار می کند.

تأثیر روانی: هتک حرمت کتب مقدس عواطف و روان مؤمنان را به شدت جریحه دار می کند. این احساس غم و اندوه، خشم و ترس را در جامعه آسیب دیده القا می کند و باعث ناراحتی عاطفی پایدار می شود.

هتک حرمت کتب مقدس، مانند قرآن، در سوئد و دانمارک، رویدادی غم انگیز بود که محکومیت صریح همه افراد را، صرف نظر از ایمانشان، محکوم می کند. چنین اقداماتی نه تنها اصول اصلی همزیستی دینی را نقض می کند، بلکه پایه های یک جامعه اخلاقی را نیز تضعیف می کند.

ما باید در برابر همه اشکال عدم تحمل مذهبی، ترویج همدلی، درک و احترام به عقاید دیگران متحد باشیم. استقبال از تنوع و پرورش فرهنگ تساهل و شفقت به پرورش جهانی کمک می کند که در آن چنین اعمال نفرت و تعصب جایی ندارد.