به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی عباس مریدی کارشناس توسعه روابط فرهنگی در یادداشتی که آن را در اختیار روابط عمومی این سازمان قرار داده این گونه آورده است:

کمی قبل از حمله صدام به ایران ، کودکان عراقی در مدرسه با نقشه هایی در کتب درسی مواجه می شدند که خوزستان ایران را "عربستان" و آبادان را "عبادان" ، خرمشهر را "محمره" و اهواز را "الاحواز" نامیده بود. آموزه هایی که خبر از سودای برپایی جنگ عرب و عجم داشت. شروع تجاوز به خاک ایران در واقع بخشی از یک پروژه ی عظیم فرا منطقه ای برای تجزیه ی کشورها بود که در آن نقشه ی ایران چیزی غیر از نقشه کنونی و کشوری متلاشی شده بود. مارگارت تاچر نخست وزیر سابق انگلیس که کشورش در ایجاد بحران و اختلاف افکنی در دنیا آوازه ی بسیاری دارد ، می گوید : جنگ ایران و عراق نمونه ای از تاثیرات مخرب مداخلات بین المللی و منطقه ای است که به جای حل منازعات ، آن ها را تشدید می کند. 

جراحات دو ملت ایران و عراق در طول هشت سال جنگ تحمیلی عمیق بود و دردناک . 

آثار شدید بمب های شمیایی صدام بر چهره و جان زنان و مردان و کودکان مظلوم شهرهای حاج عمران ، زرده ، نساردیره سفلی ، شاهماردیره ، باباجانی و حلبچه و دیگر شهرهای ایران دیده می شد. بعد از کشته شدن صدها هزار نفر و ایستادگی دلیر مردان این مرز و بوم، طعم تلخ ناکامی همه ی وجود صدام و حزب متبوعش را فراگرفت . صدام و حزب بعث که در کارنامه خود (بین سالهای 1970 تا 1976) تیراندازی زمینی و هوایی به زائران پیاده روی نجف تا کربلا را ثبت کرده بودند تا زمان سقوطشان (سال 2003) تمام تلاش خود را برای جلوگیری از گسترش این پیاده روی به کار بستند ، از سوی دیگر صدام تا 18 سال بعد از جنگ اجازه ورود زائران ایرانی را به کربلا و نجف نداد . 

اما تاریخ برای پیوند بین دو ملت عجله ای وصف ناشدنی داشت. امروز بعد از گذشت بیش از 13هزار روز از پایان جنگ تحمیلی به برکت سید الشهدا(ع) شاهد میزبانی میلیونی ملت عراق از زائران ایرانی هستیم . "العراق و الایران اخوه ، و ان اختلفت الظروف"ضرب المثلی است رایج رایج در عراق ، به این معنی : عراق و ایران برادرند ، حتی اگر شرایط متفاوت باشند . 

شاید اگر در روزهای بحبوحه جنگ می گفتیم که بزودی در سال 1402بیش از چهارمیلیون و پانصد هزار ایرانی مهمان عراقی ها خواهند شد کسی باور نمی کرد که هیچ ، بلکه تا نیم قرن رابطه عادی ایران و عراق را جزو محالات می دید. اما امروز به برکت این معاشرت میلیونی ما بین ایران و عراق روز به روز شاهد نزدیک تر شدن دو ملت هستیم .