به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و به نقل از خبرگزاری دفاع مقدس؛ شهاب شعبانی‌نیا در یادداشتی نوشت؛ دهم اردیبهشت در تقویم کشورمان روز ملی خلیج فارس نام گرفته است؛ منطقه‌ای از جهان که به گفته‌ی کارشناسان، حدود ۳۰ درصد از نفت مورد نیاز کشور‌های جهان را تأمین می‌کند و نزدیک به ۷۰ درصد از کل ذخایر نفت جهان در این منطقه قرار دارد.

علاوه بر این، ذخیره گازی فراوانی در این منطقه وجود دارد که اهمیت آن را دوچندان می‌کند و به همین دلیل است که پای نیروهای فرامنطقه‌ای همچون آمریکا و انگلیس به این منطقه باز شده است.

همانطور که طی سالیان گذشته شاهده بوده‌ایم، این حضور نامشروع عامل اصلی ایجاد ناامنی در منطقه حساس و راهبردی خلیج فارس بوده است و به همین دلیل، رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره لزوم حفظ امنیت خلیج فارس از سوی کشورهای منطقه تأکید داشته‌اند و حضور بیگانگان به‌ویژه حضور آمریکا در منطقه را عنصر تهدید‌کننده‌ی منطقه دانسته‌اند.

«خلیج فارس باید به وسیله‌ی کشور‌هایی که خلیج فارس متعلّق به آن‌ها و در آغوش آنهاست، اداره شود...؛ امنیت خلیج فارس و دریای عمان با حضور کشور‌های منطقه و همکاری آن‌ها تأمین می‌شود و بس...؛ امنیّت منطقه‌ی خلیج فارس منفعت مشترک کشور‌های خلیج فارس است؛ ما کشور‌های حول‌وحوش خلیج فارس منفعت مشترکی داریم، ما همسایه‌ایم، امنیّت اینجا به نفع همه‌ی ما است.» این جملات، بخش‌هایی از سخنان رهبر انقلاب اسلامی درخصوص خلیج فارس و لزوم برقراری امنیت آن به وسیله کشورهای همین منطقه است.

در سخنان فرماندهان عالی‌رتبه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نیز به دفعات بر ضرورت تأمین امنیت با تکیه بر توان کشورهای منطقه تأکید شده است.

اما آنچه که مانع از همگرایی کشورهای حاشیه خلیج فارس در زمینه حفظ امنیت این منطقه شده، به اختلافات موجود میان این کشورها و در رأس آنها ایران و عربستان بازمی‌گردد. همچنان که در سطور فوق بیان شد، ایران بر خوداتکایی کشورهای منطقه تأکید دارد، اما رژیم سعودی که از سوی مقامات آمریکایی به‌عنوان «گاو شیرده» معرفی شده، امنیت خود را به حضور بیگانگان گره زده است و سایر حکام مرتجع منطقه نیز همین راهبرد را مبنای امور خویش قرار داده‌اند. در کنار این موضوع، منش دیکتاتورمآبانه مرتجعین منطقه در مقابل تفکر استقلال‌خواهانه‌ی برخاسته از انقلاب اسلامی در ایران قرار گرفته و مانعی دیگر بر سر راه همگرایی کشورهای یادشده در تأمین امنیت خلیج فارس است.

با توجه به آنچه بیان شد، ایران با تقویت روزافزون توان رزم خود در عرصه دریا، سال‌هاست که حضور نامشروع و ناامن‌کننده‌ی نیروهای فرامنطقه‌ای را به چالش کشیده و آن‌ها را در موضع انفعال قرار داده است.

تقابل چندی پیش شناورهای نیروی دریایی سپاه با ناوهای غول‌پیکر آمریکایی در ماجرای دزدیده شدن نفت ایران و بازپس‌گیری آن توسط سپاه، مقابله‌ی نیروی دریایی ارتش با پدیده‌ی سازمان‌یافته‌ی دزدی دریایی که قدرت‌های فرامنطقه‌ای در پشت پرده آن قرار دارند، توقیف نفتکش استعمار پیر انگلیس که در پاسخ به توقیف یک نفتکش ایرانی صورت گرفت، مأموریت بی‌نظیر ناوگروه ۷۵ نیروی دریایی ارتش در طی کردن ۴۴ هزار مایل دریایی با بهره‌گیری از ناوشکن تمام‌ایرانی «سهند»، وادار ساختن نیروهای آمریکایی به ارائه گزارش به زبان فارسی در هنگام عبور از تنگه هرمز و مواردی از این دست، مؤیّد این مطلب است که ایران با اتکا به توان بومی خویش قادر به تأمین امنیت منطقه است و اگر سایر کشورهای این منطقه خواستار برقراری امنیت پایدار هستند، بایستی دست از همراهی با بیگانگان بردارند و در این مسیر، تعاملی سازنده با جمهوری اسلامی ایران داشته باشند.

آسیب‌پذیری نیروهای آمریکایی و متحدان آنها در عراق و سوریه و ضربات متعددی که از سوی نیروهای جبهه مقاومت دریافت می‌کنند و همچنین بی‌اثر بودن حمایت‌های تسلیحاتی آمریکا از رژیم سعودی در جنگ علیه یمن، نشان‌دهنده ناتوانی آن‌ها در تأمین امنیت خودشان است؛ لذا کشورهای حاشیه خلیج فارس نمی‌توانند امیدی به آمریکایی‌ها داشته باشند و ناچار هستند که دیر یا زود با راهبرد ایران در برقراری امنیت منطقه، همراه شوند. 

انتهای پیام/