در جمهوری خودمختار نخجوان صورت گرفت؛
انتشار ویژهنامه «همبستگی ملی در اندیشه و اشعار محمدحسین شهریار» به زبان آذری
به همت وابستگی فرهنگی کشورمان در نخجوان، ویژهنامه الکترونیکی «همبستگی ملی در اندیشه و اشعار محمدحسین شهریار» شاعر برجسته ایرانی به زبان آذری ترجمه و منتشر شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، ابوالفضل ربیعی، وابسته فرهنگی کشورمان با اعلام این خبر، گفت: در این ویژه نامه سعی شده ضمن گرامیداشت یاد و خاطره سید محمد حسین بهجت تبریزی، مروری بر حـس وطـن دوستی در شعر و اندیشه شهریار داشته باشیم.
وی افزود: بیست و هفتم شهریور ماه بدین سبب روز ملی شعر و ادب پارسی نامیده شده که مصادف با سالروز درگذشت استاد سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص و مشهور به شهریار شعر ایران است. این روز فرصتی برای پاسداشت یاد و خاطره زبان و ادبیات فارسی و اهالی فرهنگ و ادب همانند استاد شهریار است که در راستای اعتلای فرهنگ و ادب ایران زمین تلاش میکنند.
ربیعی اظهار داشت: میتوان براساس اشـعار فارسـی و ترکـی اسـتاد محمدحسـین شـهریار را یـک ایـرانـی مــیهن دوســت و پایبنـد بـه مؤلفـههـای فرهنگـی تمـدن ایرانـی دانسـت کـه موضـعی سازش ناپذیر و سرسخت در مـقابل دشـمنان این آب و خاک دارد. در برهه های تـاریخی دهه بیست و سال های آغازین انقلاب اسلامی، اسـتاد شـهریار در کـنار مردم ایران ایسـتاده است و علیه معدود افراد نا آگاه یا گمراه موضع گرفته است. سـال هــای پـر افتخـار دفـاع مقدس نیز که شاهد حضور شهریار در جمع پاسداران و رزمنـدگان جبهـه هــای جـنـگ بـوده است خاطره ای است که از سال های پایانی حیـات اسـتاد در ذهـن ایرانیـان نقـش بسته و ماندگار شـده اسـت.
وابسته فرهنگی کشورمان تأکید کرد: شـهریار، شـاعر مـلی ــ میهنـی ایرانـی از جملـه فرزنـد وطن دوست هست که وطن و حس ملی ـ میهنی را سرلوحه اعـمال و رفـتار و مضـامین شعری خود قرار داده و در راه پیشرفت و وحدت جامعه خود گام برداشته است. شهریار دیدگاه وسـیع تــری در زمـینـه اتحـاد ملی دارد که همه این تـلاش هـا برای ایجاد وحدت و یکپارچگی برای ساختن کشـوری مستقل به دور از دخالت حکومتهای بـیگانه است.
وی ابراز کرد: تسلط شهریار، به فرهنگ و ادبیات ایــران، ناشـی از وحـدت اقـوام ملتی متشکل، با تاریخ چندین هزار ساله ایست، که هـر کدام در غنا و تکامل و بـلوغ ایــن فرهنگ در قالب زبان ملی، یا به عبارت دیگر، زبان وحدت ملی زحمت کشیده و بـرای نسل های آینده این ملت، به ارث گذاشته اند. همه این ادباء و شعراء زبـان مـادریشـان، زبان فـارسی نبود. خود شهریار و پروین اعتصامی، در زمان معاصر، نمونه ایـن واقعیـت هستند که میتوان، صدها نام و نمونه از اقوام ایرانی را آورد که هـر کـدام در تکامـل و رشد این زبان وحدت ملی نقش آفرین بودند. بـه هـمین جهت نیز، دشمن وحـدت ملـی ایران، این سنگر را هدف قرار داده است. شهریار، ساخته و پرداخته فرهنگ غنـی سـرزمین ایران بود، که در آن زبان ملی مانند زنجیر پیوند همه ملت شمرده شده و اقوام ایرانی را بهم پیوند مـی دهـد.
ترکی مـا بس عـزیــز است و زبـان مــادری
لیک اگـر «ایـران » نگویـد لال باد از وی زبـان
مرد آن باشد کـه حـق گـوید، چو باطل رخنه کرد
هـم بایستـد بـر سـر پیمـان حــق تاپای جـان
ربیعی خاطرنشان کرد: ترجمه این ویژه نامه به زبان آذربایجانی برای آشنایی بیشتر علاقهمندان به اندیشههای استاد شهریار و معرفی این شاعر ایرانی به نسل جدید جمهوری آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان می تواند موثر و کاربرد داشته باشد.
علاقهمندان می توانند به آدرس Xüsusi jurnal Məhəmmədhüseyn Şəhriyar | Azeri (icro.ir) پایگاه اینترنتی نمایندگی فرهنگی ایران در نخجوان مراجعه و فایل الکترونیکی این ویژه نامه را دریافت کنند.
نظر خود را بنویسید.