به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، علی اصغر مصلح، استاد دانشگاه و عضو وابسته فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و رئیس انجمن فلسفه میان فرهنگی مقاله خود را با عنوان «آیین دایو و الگویی برای گفت‌وگو با انسان معاصر» در دومین روز از پنجمین همایش بین‌المللی آیین دائویی که در کوهستان مائوشان، استان جْیانگ‌سو برگزار شد، ارائه کرد.

وی اظهار کرد: نکته کانونی گفتار من، نقشی است که سنت دائوی چینی می‌تواند در دو ساحت ایفا کند: یکی در بحران مناسبات انسانی، به تعبیر رایج در فلسفه میان فرهنگی نسبت با "دیگری" و دیگری در بحران‌های روحی-معنوی، یا به بیان فلسفی‌تر بحران‌های اگزیستانسیال. سرعت تحولات تکنیکی و تاثیر برنامه‌های توسعه بر محیط زیست و مناسبات انسانی، باعث شکل گیری مجموعه بحران‌هایی شده است که برخی را متوجه نقش آفرینی سنت‌های معنوی کرده است.

مصلح ادامه داد: موضوعاتی چون تکنولوژی‌های مخرب محیط زیست و خشونت‌های رایج در زندگی امروز را اگر بر اساس آموزه‌های دایویی مورد تفکر قرار دهیم، ریشه واحدی دارند: هماهنگی و هارمونی میان انسان و نظم حاکم بر جهان که ریشه در دائو دارد، از بین رفته است.

وی تصریح کرد: نکته باریک در طرح دائو برای جهان معاصر، نحوه مواجهه  سنتی پیشامدرن با آخرین پدیده‌های تفکر مدرن است. کسانی که به امکان تاثیر سنت دائویی بر انسان معاصر باور دارند، باید ابتدا شرایط گفت‌وگوی میان این سنت و انسان معاصر را بیان کنند. برای قرار گرفتن در چنین مسیری باید به دو مقوله "زمان" و "زبان" بپردازیم. اگر قرار باشد گفت‌وگویی مفید و مؤثر میان تفکر انسان معاصر و سنتی از سنتهای گذشته آغاز شود، باید دو اتفاق بیفتد: یکی اینکه این سنت برای انسان معاصر فهمیدنی شود؛ دوم آنکه در تفکر معاصر گوش ها برای نیوشایی سنتی پیشامدرن گشوده شود.

این استاد دانشگاه مطرح کرد: برای پل زدن میان اندیشه های برخاسته از دائو و انسان معاصر، ابتدا باید او را راغب به شنیدن سخن متفاوت دید. لازم است که به این نکته بیندیشیم که چطور انسان به شدت مشغول و پرسرعت امروز را می توان آرام کرد تا نظم پنهان حاکم بر هستی را دریابد. شاید این مهمترین گام برای بهره مندی از آموزه‌های دائو باشد.

وی افزود: انسان امروز بیش از هر زمان دیگری از خویشتن و اندرونیات و بخش‌های پنهان هستی خویش غافل است. سنت‌هایی چون دائویسم، عرفان و تصوف اسلامی، عرفان مسیحی، آیین‌های بودا و هندو این توان را دارند که انسان معاصر را متوجه امکاناتی کنند که در زندگی معاصر مورد غفلت قرار گرفته است. به همین جهت شاید لازم باشد که این گونه سنت‌ها، در گام نخست، ضمن درک شرایط جهان معاصر، گفتگویی همه جانبه میان خود تدارک بینند.

 در نشست اختصاصی «دائو، مدبّر گذشته و اکنون: اعتبار آیین دائویی در روزگار معاصر» ، اسماعیل رادپور، عضو هیأت علمی و مدیر پژوهشی مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران نیز شرکت داشت و سخنرانی خود را با عنوان «اتّخاذ بینش تمثیلی: دروازه‌ای بر فهم معاصرانه از تعالیم دائویی» ارائه داد.

در این همایش، افزون بر آیین گشایش با سخنرانان کلیدی، پنج نشست تخصصی همزمان در دو نوبت در پنج تالار و با حدود هفتاد سخنرانی  برگزار شد. پژوهشگران و نمایندگانی از چهل کشور در پنجمین همایش بین‌المللی آیین دائویی، شرکت کرده بودند. نمایشگاهی نیز از کتاب‌های منتشره محققان در باره آیین دائو به زبان چینی دایر شده بود.

انتهای پیام/