به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، به نقل از ایکنا؛ هشتم شهریورماه سالگرد شهادت سیدمحمد حسین نواب است که توسط نیروهای متعصب کروات بوسنی در شهر موستار در ۱۲۰ کیلومتری جنوب سارایوو به شهادت رسید.

به همین مناسبت در ادامه نگاهی به زندگی وی خواهیم داشت:

طلبه شهید سیدمحمدحسین نواب معروف به سیدحسین، چهارمین فرزند پسر از پنج پسر خانواده بود و خود ایشان بارها می‌گفت که پنج نفر، یکی‌اش خمس است و باید پرداخت شود!

آن اوایل یک امتحان هفتگی که از برکات و ابتکارات شهید قدّوسی بود، در مدرسۀ حقّانی برگزار می‌شد. بعد از امتحان، به شدّت ناراحت بود. می‌گفت: ناخواسته چشمم روی جواب سؤالی افتاد که یکی از بچّه‌ها نوشته بود. جواب را هم بلد بودم، ولی چون چشمم روی جواب افتاد، احتیاط کردم و ننوشتم. با این حال، دنبال حلّ این مسئله بود که اگر مرتکب حرامی ‏شده، آیا این نمره در زندگی‌اش تأثیر منفی خواهد داشت یا نه؟ چه قدر روی این مسئله نگران بود!

یک بار در حاج عمران، مجروح و بستری شد. در عملیات‌های والفجر ۸، کربلای ۵، بیت المقدّس ۷ و کربلای ۱۰ حضور فعّال داشت و بیشتر به لشکر ۷ ولی‌‏عصر می‌‏رفت.

بعد از دوران جنگ، کاملاً متوجّه شد که الان دیگر وقت تفنگ نیست. صحنۀ جنگ کاملاً متفاوت شده لذا جزو اوّلین کسانی بود که کار با کامپیوتر را یاد گرفت. در کنار درس با آن مرارت‌های زیادی که در اثر میگرن می‌کشید، برنامه‌های اخلاقی خود را هم پی می‌گرفت.

روحیه شهادت‌طلبی ایشان، روحیه ویژه‌ای بود که باید از آن یاد کرد. وقتی حرم حضرت امام رضا(ع) را منفجر کردند، تأسّف می‌خورد که یکی از زائران حرم حضرت نبوده است. در جبهه و جنگ هم وقتی شرکت می‌کرد، می‌گفت این دفعه هم قسمت ما نشد.

انتهای پیام/ص