www.مسجدی که فارغ از دین به همه خدمت می کند

مسجدی که فارغ از دین به همه خدمت می کند

تاریخ این کشور ارتباط نزدیکی با ساخت راه آهن کنیا - اوگاندا دارد که باعث رشد چندین شهر ترانزیتی در طول مسیر آن در دوران استعمار شد.

به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی کنیا کشوری است که ریشه در تاریخ عمیق و غنی دارد، ملتی چندتنوع و فرهنگی که مردم آن سال‌ها با هم زندگی مسالمت آمیز داشته‌اند.

یکی از آنها کمتر شناخته شده اما شهرت جهانی مکینون در امتداد بزرگراه نایروبی - مومباسا است، در آن زمان یکی از کارگران هندی در ساخت راه آهن مرحوم سید باغعلی شاه که طبق افسانه ها دارای قدرت های عرفانی از جمله توانایی صحبت با مرد معروف تساوو (شیرها) که در طول ساخت راه آهن حدود 3000 نفر را کشتند.

سید باغعلی شاه در قرن نوزدهم بر اثر بیماری درگذشت و در محلی که امروز مسجد برپا است به خاک سپرده شده است. افسانه او با گذشت زمان بیشتر شد و زیارتگاهی بر فراز قبر او ساخته شد که مردمان ادیان مختلف را تا به امروز به خود جذب کرده است.

اما شهر بزرگراه جاده مکینون با ایستگاه قطار قدیمی اش با بحث و جدل احاطه شده است.

این جاده در امتداد بزرگراه مومباسا -نایروبی در نزدیکی شهر ماریاکانی قرار دارد. مطرح ترین نقطه عطف اینجا، مسجد جاده مکینون است که در نتیجه مقبره سید باغعلی ، فرد مقدسی از پنجاب در آنجا ساخته شده است که در زمان ساخت راه آهن سرکارگر بود که به دلیل قدرت فوق العاده خود و به گفته بسیاری، سبک زندگی جذابش افسانه شد. .

مسافران، صرف نظر از مذهب و رنگ، مدت‌ها قبل از استقلال در حرم او توقف کرده‌اند و تا به امروز از این مکان دیدن می‌کنند.

در افسانه ها آمده است که سید باغعلی فرد مقدسی بود که شجره نامه اش به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بازمی گردد، واقعیتی که او سعی داشت آن را از مردم پنهان کند اما فایده ای نداشت.

با این حال، روایت‌های متناقض حاکی از آن است که سید باغعلی مردی بود که دارای قدرت فوق‌العاده‌ای بود و چندین کارایی (سطل) را روی سر خود متعادل می‌کرد، شاهکاری که تا کنون دیده نشده بود.

طبق یادداشت‌هایی که روزنامه استاندارد منسوب به مرحوم اکرام حسن ، از نسل دوم کنیایی، مشاهده کرد، زمانی که پدرش مرحوم اکبر شاه در سال 1906 از پنجاب، هند به آفریقای شرقی مهاجرت می‌کرد، خانواده از او خواست که پسرشان فاتح را ردیابی کند. شاهی که از سال 1890 ناپدید شده بود.

او در دهه 1940 نام سید باغعلی را شنید، مردی با شاهکارهای حیرت انگیز، قدرتی که پنهان بود.

در بخشی از یادداشت‌ها آمده بود: «او آشکارا با نام جعلی اقدام به امضا می کرد، و می‌ترسید که قبل از رفتنش خبری به خانواده‌اش برسد.»

در دهه 1940، زمانی که قبر هنوز پوشیده از بوته‌ها بود، مسافران در آنجا توقف می‌کردند و درخواست فضیلت می نمودند، و به طور کلی امنیت خود را در طول سفر به مرد مقدس مدفون در مقبره نسبت می‌دادند. لذا، خبر پخش شد، افسانه ای شروع شد و شهرت آن مکان افزایش یافت.

زمانی بود که قطار قدیمی راه‌آهن کنیا، که از روی راه‌آهن درست بیرون مسجد می‌گذرد، هنگام غوغا کردن، به نشانه احترام بوق می‌زد.

بعداً مردم ادعا کردند که سید باغعلی با انسان خواران (شیرها) که کارگران هندی را به وحشت می-انداختند ارتباط برقرار می کرد و به آنها دستور می داد تا برای نجات جان همکارانش به محل دیگری بروند.

با این حال، به گفته موسی احمد ، نماینده بخش جاده مکینون ، که به عنوان سرایدار مسجد و مقبره نیز فعالیت می کند، این مسجد توسط پدربزرگش که یک واعظ بود، ساخته شده است.

Photo of The Tomb of Seyyid Bagh Ali

او گفت: «قدیس در رؤیایی او را صدا می‌زد و او به این مکان نقل مکان کرد و مسجدی ساده تأسیس کرد که پدرم، عمر موسی ، بعدها آن را گسترش داد تا مسافران زیادی را که در حرم توقف کرده بودند، امکاناتشان را تأمین کند.»

هنگامی که پدرش فوت کرد، احمد در سال 1977 تحصیلات متوسطه را رها کرده بود و به دلیل اینکه پسر ارشد خانواده بود، امتیاز نگهداری از حرم و مسجد را به عهده گرفت.

او گفت: "من از دوستان کمک گرفتم و توانستم به طور قابل توجهی امکانات را به ظرفیت فعلی خود گسترش دهم."

مسجد جاده مکینون که توسط احمد و دو برادر دیگرش اداره می شود، بیش از 20 مسجد دیگر را در مناطق مختلف منطقه ساخته است.

آنها همچنین یک مرکز کودکان در مسجد دارند و همچنین یک پرورشگاه در تارو (شهر کوچکی که در مجاورت بزرگراه اصلی نایروبی-مومباسا قرار دارد) مدیریت می کنند که 110 کودک یتیم را در خود جای داده است.

با این حال، مسئولیت های زیادی که آنها بر عهده گرفته اند، کارکرد اصلی آنها را که سنت خانوادگی آنها برای سه نسل بوده است، به خطر نمی اندازد: متولیان حرم، مراقبت از مسجد و خدمات رسانی به مسافرانی که روزانه در این مرکز توقف می کنند، انجام می دهند.

زمیل نورمحمد کانا ، برادر احمد می‌گوید: «این یک مقصد عالی گردشگری برای کل خانواده است.»

این مسجد دارای امکانات شبانه روزی است و گنجایش 200 نفر را دارد و اگر شخصی برای نماز شبانه روزی در انجا بماند، به مدت سه روز غذای رایگان دریافت می کند.

احمد می‌گوید: «ما در ماههای کم مسافر بالغ بر 200000 کرون هزینه می‌کردیم، و در فصل های پرتردد بالغ بر بیش از یک میلیون غذا تهیه و ارائه می کنیم.