به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی  میا ششوم Mia Šešum استاد دانشکده آموزش های ویژه و توانبخشی در مصاحبه ای با رادیو جوان صربستان اینگونه آورده است :

۴۵ سال از تحریم‌های غرب علیه ایران می‌گذرد. اما به همان اندازه که مجازات است برای این کشور جنبه های خوبی دارد. دهه ها انگ بی امان رسانه ای منجر به تبلیغاتی شده است که یک فردغربی عادی در آن کشور مبتنی بر قوانین شرعی، با تروریسم، فقدان آزادی های انسانی و بیشتر چیزهای زشت روبرو می شود، اما آنهایی که آنجا بودند می گویند واقعیت کاملاامتفاوت است. آنها همچنین می گویند که فرهنگ و سبک زندگی ایرانی کمی تغییر کرده است که آن را برای گردشگران اروپایی بسیار عجیب و غریب می کند. حتی، آنها ادعا می کنند که هرگز از کشوری امن تر و مهمان نوازتر از ایران بازدید نکرده اند. دلیل مهمتر این که ویزا برای ساکنان صربستان، بوسنی و هرزه گوین و کرواسی از اواسط فوریه لغو شده است.

اغلب از مسافران با تجربه خواهید شنید که پایتخت های اروپایی خسته کننده هستند. وقتی یکی را می بینید، انگار همه آنها را دیده اید. همین مغازه ها، کافه ها، معماری... جهانی شدن دامن خود را گرفته است. تفاوت‌های فرهنگی و ملی از بین رفته است، یعنی چیزی که بزرگترین بخش تجربه سفر را تشکیل می‌دهد. به همین دلیل است که آنها به دنبال مقاصد عجیب و غریبی هستند که تجربه ای متفاوت را ارائه دهند. اگر از ستایشگران فرهنگ و تاریخ سنتی هستید و از آشنایی با محیطی کاملاً دست نخورده از گرایش های مصرفی و غربی هیجان زده هستید، ایران، مهد تمدن، انتخابی عالی است.

میا ششوم از بلگراد، استاد دانشکده آموزش های ویژه و توانبخشی، دو بار به ایران رفته و می گوید که تصویر آن کشور در رسانه ها کاملا مخدوش است.

"اگر مردم مهربان و خونگرمی وجود دارند، آنها در ایران هستند. اگر جایی وجود دارد که به عنوان یک توریست، نباید بترسید که اتفاقی برای شما بیفتد ایران است. من به سراسر خیلی سفر کرده ام. میا می‌گوید: در آسیا، اما من تا به حال در هیچ کجا این سطح از مهربانی ندیده‌ام. تمام شرق به آن معروف است، اما ایران خاص است.

ایوان جوگیچ، اصالتا اهل زاگرب، در شناخت آن کشور از این هم فراتر رفت. پس از اولین سفر «کوله‌پشتی» خود به ایران، زمانی که به خانه بازگشت، سرانجام به ایران نقل مکان کرد، با یک زن ایرانی ازدواج کرد و اکنون در اصفهان زیبا در مرکز کشور زندگی می‌کند و در آنجا به عنوان راهنما و برگزارکننده تور برای گردشگران، عمدتا از منطقه ما مشغول به کار است. خیلی وقت ها می گویند خاک ایران لباست را آویزان می کند، واقعا همین طور است، من شش سال است که در اصفهان زندگی می کنم و بسیار راضی هستم، شهر و کشوری است که فضایی جادویی و دلنشین دارد..

ایوان همچنین معتقد است که ایران برای سفر به تنهایی و بدون آژانس کاملاً امن است.

"اکثریت قریب به اتفاق مهمانان و گردشگران من می گویند که هیچ کشوری وجود ندارد که در آن احساس امنیت کرده باشند. این کشوری است که می توانید به بچه های کوچک اجازه دهید آزادانه در شهر بدود و هیچ اتفاقی برای آنها نخواهد افتاد. این کشوری است که در آن، وقتی کیف شما می افتد، کسی که پشت سر است می دود تا آن را به شما برگرداند. این به طور غیرقابل مقایسه ای امن تر از راه رفتن در اطراف لندن، بارسلون یا برخی از پایتخت های اروپایی است."

مشکل اصلی در سفر به ایران موانع فنی است. سازمان اسکان، زیرا به دلیل تحریم ها، در بسترهای محبوب اجاره مسکن مانند Booking یا Airbnb، آپارتمان ایرانی وجود ندارد. توصیه می شود با تماس مستقیم با هتل ها، محل اقامت خود را رزرو کنید. ایوان می گوید ایرانی ها کمی بی نظم و بیش از حد راحت هستند پس خود را به صبر مسلح کنید. همچنین انگلیسی به ندرت شنیده و صحبت می شود. ممکن است جایی در هتل ها آن را ببینید و بشنوید، اما ایرانیان «معمولی» عموما به آن زبان صحبت نمی کنند. نوشته های رسمی به زبان فارسی است.

میا ششوم که به تازگی از ایران برگشته است، می گوید: «در فرودگاه تهران برایمان اتفاق افتاد که همه اسامی و رفت و آمدها فقط به زبان فارسی بود، هیچ نوشته لاتینی وجود نداشت. اگرچه او چهار سال در بلگراد فارسی خوانده است، اما درک این زبان پیچیده برای ما آسان نیست. اما مهربانی و مهمان نوازی ایرانیان موانع زبانی را جبران می کند.

او توضیح می دهد: "در فرهنگ و سنت آنها است که آنها مهمان نواز هستند. مهمان مقدس است و غیرمعمول نیست که کسی نصف روز خود را برای کمک به شما اختصاص دهد، شما را به جایی برساند و مانند آن."

ایوان و میا هم نظر دارند که گردشگری در ایران دائماً در حال توسعه است، به تناسب اینکه نظام سخت شرعی چقدر در حال مدارا است و این امر هر ساله مشهود است. چند سال پیش دیدن یک زن روی دوچرخه غیرعادی بود، امروز طبیعی است.

ایوان جوگیچ می گوید: «زنان معمولاً کار می کنند، درآمد کسب می کنند، طلاق می گیرند، آزادانه حرکت می کنند. "محدودیت هایی وجود دارد، محبوب ترین آنها حجاب است، اما این نیز در طول سال ها تغییر می کند.

میا می‌گوید: «این واقعا آن چیزی نیست که تصور می‌شود. همکار ما می گوید: "حجاب در ایران آزادتر است. بیشتر دخترها روسری کوچکی روی سر می پوشند. آنهایی که محافظه کار هستند با کمال میل چادر می پوشند. زنان متجدد ایرانی فقط روسری را به عنوان  مد می پوشند."

او همچنین خاطرنشان می کند که خبر کشته شدن دختری در ایران به خاطر حجابش برایش باورنکردنی به نظر می رسید، زیرا قبل از آن در ایران بوده است. میا می‌گوید: «برای من مثل این بود که بگویید در صربستان پلیس شهرداری فردی را به دلیل عبور از خیابان خارج از منطقه عابر پیاده، کشته است.

در این کشور الکل وجود ندارد که برای برخی سخت خواهد بود. نزدیک ترین چیزی که می توان در پیشخوان پیدا کرد آبجو بدون الکل است. اما به همین دلیل است که ایرانی ها آب میوه های عالی تولید می کنند که مانند هر چیز دیگری فوق العاده خوشمزه و ارزان هستند.

با استاندارد ما قیمت ها در ایران "مسخره" است. بلیط رفت و برگشت هواپیما حدود 350 یورو است، اما اگر انعطاف پذیر باشید و آماده انتقال باشید، می توان آن را ارزان تر انجام داد. یک هتل عالی برای هر نفر 20-25 دلار هزینه دارد. 200 کیلومتر با تاکسی به شهر دیگری می روید و راننده همچنان با 20 یورو منتظر شماست. هزینه ناهار در یک رستوران خوب از پنج یورو به بالا است. فقط با سه یورو از تهران به اصفهان (حدود 450 کیلومتر) با اتوبوس VIP بروید. اتوبوس های VIP شامل صندلی راحتی چرمی و غذا در اتوبوس می شود. جاده ها "فضا" هستند، بنابراین مسافت های نسبتا طولانی تر بین شهرها مانع آسان تری هستند. به همین دلیل است که در 15 روز در ایران، تا زمانی که اقامت بدون ویزا مجاز است، می توانید چیزهای زیادی ببینید، اما هرگز کافی نیست، زیرا ایران کشوری بزرگ است که همه چیز دارد - کوه، دریا و سواحل، پیست اسکی، بیابان و ... البته شهرهای زیبا، بناهای معماری و تاریخی، بازارها و پارک ها. فقط در تهران حدود 800 مورد دیدنی وجود دارد!

قسمت جدید برنامه SpacirBećar را در پادکست رادیویی O بشنوید و متوجه خواهید شد که بهترین زمان برای سفر به ایران چه زمانی است. کدام شهرها جالب ترین هستند و چه چیزی را نباید از دست داد. یک تور گردشگری کلاسیک در ایران چگونه است، رویدادهای جاری در فلسطین و منطقه چگونه در ایران احساس می شود و آیا امنیت گردشگران را تهدید می کند؟