به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سمینار تخصصی «ایرانشناسی» با مشارکت 55 تن از ایرانشناسان، اساتید دانشگاه و دانشجویان مقطع دکتری از دانشگاه‌های اوزاکا، هیروشیما، مؤسسه مطالعات زبان و فرهنگ آسیا _ آفریقا دانشگاه توکیو، دانشگاه مطالعات خارجی ژاپن و دانشگاه کوبه به صورت حضوری در دانشگاه مطالعات خارجی توکیو و به صورت وبیناری از اوزاکا و کوبه در بستر مجازی زوم برگزار شد.

در نخستین روز از این سمینار، ۵ مقاله از اساتید و ۵ مقاله و در روز دوم، 8 مقاله از سوی دانشجویان مطالعات ایران و زبان فارسی ارائه شد و نشست روز سوم به صورت نخبگانی برای بررسی تعاملات بیشتر و بررسی چالش‌های روابط در گذشته بود.

علی سعادتقلی پورآذر، رایزن فرهنگی کشورمان در ژاپن، ایران پژوهان را سرمایه‌های بی بدیل روابط دو کشور خواند و آمادگی رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران برای تجهیز اتاق‌های ایران و توسعه کمی و کیفی نسل جدید این اتاق‌ها اعلام کرد.

کنجی تومیتا درباره نظام حکومت اسلامی در ایران و امروزه و جست‌‌وجوی خط تقابل در برخورد تمدن‌ها سخنرانی خود را آغاز کرد. وی گفت: قوانین اسلامی نظام حکومت اسلامی به دو دسته کلی حوزه مناسک دینی و زمینه‌هایی که روابط انسانی را پایدار می‌کند، تقسیم می‌شود. رهبری نظام حکومت اسلامی و عالم بشریت را یک فقه آن را در اختیار می‌گیرد که احکام خداوند را بدون نقضی اجرا می‌کند.

کنجی تومیتا افزود: در مسیر تشکیل یک جامعه با فضیلت نباید حقوق افراد پایمال شود که آن را در نیمه اول قرن نوزدهم جان و آزادی و مال و در نیمه دوم قرن نوزدهم حقوق بشر می‌نامند. همچنین به دو عنصر اصلی انسان که جسم و روح است نیز اشاره‌ای شده است.

خانم الهام صابری، دانشجوی سال آخر دکتری مدیریت آموزشی از دانشگاه هیروشیما درباره تأثیر ویژگی‌های دانش آموزان در ارزشیابی تحصیلی و همچنین، ترکیب زبان ژاپنی زبان آموزان که ناشی از زبان مادری است، سخن گفت.

نوبوهیکو کوندو به مسائل مربوط به نسخه‌های خطی اشاره کرد و توضیح داد: در سال‌های دور برای تعامل علاوه بر زبان فارسی از نسخه‌های خطی با زبان‌های گوناگونی چون عربی، ترکی، اردو و مالایی و ... استفاده می‌شد. همچنین به در اختیار گذاشتن این نسخه‌های خطی برای عموم نیز اشاره شد که تا قرن 19 در ایران رواج داشته است که رفته رفته در طول زمان توزیع نسخه‌های خطی کاهش یافت. اما با این حال در کشورهای همسایه چون پاکستان این امر ادامه یافت و با گذشت زمان بدون تغییرات ثابت ماند.

میکی کامیاما از دانشگاه مطالعات خارجی توکیو با موضوع سیاست مهاجرت یا پناهندگی افغان‌ها توسط دولت ایران و طرح جامع سازماندهی اتباع خارجی سخنرانی کردند.

خانم ناهوناکامورا از استادیار دانشگاه اوساکا به نظریه تصویر سازی در شعر فارسی اشاره و به بررسی جنبش و گرایش در پژوهش شعر معاصر پرداخت.

در ادامه، بهنام جاهدزاده دانشیار دانشگاه ازاوساکا مبحث پژوهشی خود را اینگونه شروع کرد که شواهد زبانی نشان می‌دهد نام روستای دریامان که در 5 کیلومتری جنوب شهر گرمی استان اردبیل واقع است و از نام محلی دیلمان گرفته شده است. چگونگی این تغییر به دلیل جهش‌های حروف و جابه جایی صدا در زمان‌های گذشته تا زمان کنونی است.

ناچیکو موهری استادیار از دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه هیتوتسوباشی به ارائه مطالبی پیرامون موضوع تغییرات مصرف آب در خانه و راهکارهای کاهش مصرف آب بدون به خطر انداختن آسایش زندگی با سنجش واقعی الگوهای مصرف آب خانگی شهروندان با دستگاه‌های اندازگیری خارجی و دیتالاگرها نیز پرداخت.

کنجی کورودا، استادیار گروه پدیده‌های جهانی و موزه ملی قوم شناسی در ارتباط با روابط تجاری ژاپن و ایران قبل از برقراری روابط دیپلماتیک، پژوهش خود را ارائه داد.

خانم توموکو یاماگیشی از گروه ایران شناسی نگاهی به روابط ایران و ژاپن و تاریخچه فرهنگی کفش‌های چرمی و طبی داشت و پس از آن، ماکوتو یائو در ارتباط با عشایر و چشم اندازهای بازنگری در تاریخ معاصر ایران موضوع خود را مطرح کرد.

شایان ذکر است، هدف از برگزاری این سمینار ارائه آخرین پژوهش‌های حوزه ایران، بررسی پایان نامه های دکتری، ارائه مباحث و گفت‌وگوهای فرهنگی ایران و ژاپن، بررسی روندهای آتی در روابط فرهنگی دو کشور و نگاه به آینده است.

انتهای پیام/