رئیس سابق گروه زبان فارسی دانشگاه جی سی لاهور:
شاهنامه فردوسی یک استثنا محسوب میشود
اقبال شاهد در نشست علمی که به مناسبت روز پاسداشت زبان فارسی بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی برگزار شد، گفت: شاهنامه فردوسی از منظر وجود مولفههای تاریخی - فرهنگی هویت ایرانی یک استثنا محسوب میشود.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، به مناسبت روز پاسداشت زبان فارسی بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، نشست علمی با مشارکت خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در لاهور، کرسی فردوسی و گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ال سی بانوان در محل اتاق ایرانشناسی این دانشگاه برگزار شد.
در این نشست علمی، شخصیتهای به نام علمی و فرهنگی دو کشور از جمله جعفر روناس؛ وابسته فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در لاهور، پروفسور فلیحه زهرا کاظمی؛ رئیس دانشکده زبان و معارف اسلامی و رئیس گروه فارسی دانشگاه ال سی بانوان، پروفسور محمد ناصر؛ رئیس گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده خاورشناسی دانشگاه پنجاب، پروفسور اقبال شاهد؛ رئیس بازنشسته گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه جی سی لاهور و روسا و اساتید گروه اردو، پنجابی و معارف اسلامی دانشگاه ال سی بانوان شرکت کردند.
روناس در سخنانی، شاهنامه را تقویم تصویری حماسه و تاریخ و فرهنگ ایران زمین عنوان کرد و گفت: سرزمین پهناور ایران در طول تاریخ، تلخ و شیرین بسیاری را چشیده و فراز و فرودهای بسیاری را از سر گذرانده است. تأثیر شاهنامه در روح و فکر ایرانی قبل از هر چیز از لحاظ وطن دوستی و سلحشوری است.
وابسته فرهنگی کشورمان در لاهور افزود: فردوسی را باید از جمله قهرمانان ملی ایران به شمار آورد. ما تا حدودی ملیت خودمان را مدیون زبان فارسی نیز مدیون شاهنامه فردوسی هست.
وی اظهار داشت: شاهنامه نه تنها برای ایرانیان بلکه برای جهان، حائز اهمیت است چرا که اساس و ذات بشری را مورد بررسی قرار داده است. شاهنامه بر روی نقطه اصلی بشری دست گذاشته و آن جدال نیکی با بدی است. تفکر «شاهنامه» بر این محور چیرگی نیکی بر بدی است. اندیشه مهم و محوری شاهنامه فردوسی، «خرد» است.
محمد ناصر؛ رئیس گروه زبان فارسی دانشکده خاورشناسی دانشگاه پنجاب گفت: پس از غلبه دین اسلام عربها به تمدن اسلامی و کتاب پر عظمت قرآن دست یافتند و این تمدن بیشتر کشورهای همجوار را تحت تاثیر قرار داد حتی کشور مصر که دارای پیشینه درخشان فرهنگی داشتند با گسترش اسلام به زبان عربی روی آوردند، اما ریشههای فرهنگ ایران آنقدر عمیق بود که ایرانیان در عین پذیرفتن دین اسلام فرهنگ خود را نیز حفظ کردند.
ناصر شاهنامه را ریشه فرهنگی ایران و فردوسی را دژبان میراث فرهنگی این کشور عنوان و تصریح کرد: عشایر ایران با وجود اینکه سوادی نداشتند، سالها فرهنگشان را به واسطه شاهنامه حفظ کردند و مناسک و آیینهایی داشتند.
وی با اشاره به ترجمه شاهنامه به بسیاری از زبانهای عمده جهان گفت: متاسفانه شاهنامه هنوز به صورت کامل به زبان اردو ترجمه نشده است. ترجمه شاهنامه به زبان اردو باعث میشود که عموم مردم نیز از این شاهکار بهرمند شوند.
اقبال شاهد؛ رئیس سابق گروه زبان فارسی دانشگاه جی سی لاهور با اشاره به حماسه سرایی در ایران اظهار داشت: هر کشوری برای تقویت هویت ملی خود نیاز به شاعری چون حکیم ابوالقاسم فردوسی دارد و شاهنامه فردوسی از منظر وجود مولفههای تاریخی - فرهنگی هویت ایرانی یک استثنا محسوب میشود.
وی افزود: از بین شاعران پاکستانی علامه اقبال لاهوری شاعری است که به ما یک ایدئولوژی و هویت میدهد ولی متاسفانه ما در گسترش افکار این شاعر بزرگ مرتکب کوتاهی و کم کاری شدهایم.
فلیحه زهرا کاظمی؛ رئیس دانشکده زبان و معارف اسلامی و رئیس گروه زبان فارسی دانشگاه ال سی بانوان از خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در لاهور بابت حمایت از گروه فارسی و فعالیتهای علمی و ادبی در دانشگاه ال سی بانوان تشکر کرد.
وی گفت: نقش و جایگاه رفیع حکیم ابوالقاسم فردوسی در زنده ماندن زبان فارسی بر کسی پوشیده نیست و از این منظر فارسیزبانان دنیا مدیون زحمات و رنجهای این شاعر شهیر هستند، بنابراین دولت ایران به درستی روز تولد حکیم ابوالقاسم فردوسی را به پاس زحماتی که او برای فرهنگ و ادب فارسی کشیده، به نام روز پاسداشت زبان فارسی نامگذاری کرده است.
در ادامه این مراسم، دانشجویان گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ال سی بانوان پس از پرسش و پاسخ با قرائت اشعاری از شاهنامه فردوسی ارادت خود را نسبت به این شاعر نامدار ایرانی ابراز کردند.
انتهای پیام/
نظر خود را بنویسید.