یک باستان شناس بلغاری تأکید کرد:
افزایش ظرفیتهای همکاری ایران و بلغارستان با مشارکت نخبگان و دانشگاهیان
پروفسور دانیل اوچارف، عضو ارشد آکادمی ملی علوم بلغارستان و باستان شناس بلغاری با ابراز خرسندی از برگزاری پانزدهمین اجلاس بینالمللی تراکیای تاریخی، افزود: این اجلاس میتواند ظرفیتهای همکاری علمی میان ایران و بلغارستان را با مشارکت نخبگان و دانشگاهیان افزایش دهد.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در ادامه اجلاس بینالمللی ایرانشناسی در صوفیه و با ابتکار و پیشنهاد رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در بلغارستان، پانزدهمین اجلاس بینالمللی تراکیای تاریخی با محوریت روابط تمدنی و تأثیرپذیری تمدنی بلغارستان تاریخی از ایران برگزار شد.
پروفسور دانیل اوچارف، عضو ارشد آکادمی ملی علوم بلغارستان و باستان شناس بلغاری که ریاست علمی این اجلاس را بر عهده داشت در سخنان خود، گفت: پس از برگزاری اجلاس بینالمللی ایرانشناسی در صوفیه، ابتکار برگزاری اجلاس پانزدهم با موضوعیت ایران کاری جدید بود که با همکاری مشترک و علاقهمندی طرف ایرانی به انجام رسید.
پروفسور اوچارف با تقدیر از تلاش و پیگیری رایزنی فرهنگی کشورمان در بلغارستان افزود: این اجلاس میتواند ظرفیتهای همکاری علمی میان دو کشور را با مشارکت نخبگان و دانشگاهیان افزایش دهد.
کازانلاک شهر ادبیات، فرهنگ و تاریخ است
احمدی، رایزن فرهنگی کشورمان نیز در این اجلاس با ارائه مقاله علمی پژوهشی در خصوص نقش باورهای دینی و اعتقادی ایران باستان در بالکان و اروپا با محوریت میتراییسم ایرانی و تأثیر آن بر مدنیت فرهنگی و دینی اروپایی، اظهار داشت: دین ایرانی میترایی توانسته است تاثیرات باستان شناسی و نیز فرهنگی و فکری زیادی بر فکر و فرهنگ غرب بجا بگذارد. این دین تاثیر خود را بدون شک بر مناسک مسیحی و فرهنگ بالکان و غرب اروپا گذاشته است.
وی اذعان کرد: فرهنگ ایرانی در طول هزارههای قبل و بعد از میلاد مسیح از شرق تا غرب نفوذ فرهنگی و تفوق تمدنی داشته است و این نفوذ مثبت فرهنگی را در اشکال مختلف نشان داده است.
رایزن فرهنگی کشورمان با اشاره به دادههای باستان شناسی، نفوذ دین قدیم میترایی ایرانی را یکی از نمونههای این تاثیرگذاری دانست و گفت: آیین میترایی ایرانی بر سراسر زندگی اجتماعی اروپای قدیم تا دوران روم باستان تاثیر مستقیم داشته و پس از آن هم تا به امروز تاثیر غیر مستقیم و اثرات به جای مانده از آن را میتوان به روشنی در ابعاد زندگی امروزی مردم در بالکان و اروپا دید.
احمدی بیان کرد: شهر کازانلاک نه تنها شهر گل رز، بلکه شهر ادبیات، فرهنگ و تاریخ است و میتواند در این زمینه ارتباط گستردهای با ایران داشته باشد.
خواهان تداوم فعالیتهای فرهنگی ایران در کازانلاک هستیم
یوسفی زشک، باستان شناس ایرانی که با هماهنگی رایزنی فرهنگی به صورت برخط حضور داشت، به ارائه مقاله خود پرداخت. وی با اشاره به آخرین کشفیات باستان شناسی از معابد میترایی ایران در منطقه مازندران و ساری، گفت: تمدن ایرانی در قالب دینها و فرهنگهای ایرانی به شکل گستردهای در جهان غرب و از طریق مردم و مهاجران و جنگاوران منتقل شده است.
شهردار کازانلاک در حاشیه این نشست، ضمن تشکر از ابتکار رایزنی فرهنگی کشورمان در بلغارستان برای فراهم کردن زمینه نشست مشترک تمدنی میان دو کشور در آستان انعقاد قرارداد خواهرخواندگی میان شهرهای کاشان و کازانلاک، این برنامه را محور همه همکاریهای دو شهر در آینده خواند و خواستار حضور مستمر فعالیتهای فرهنگی ایران در این منطقه تاریخی شد.
پروفسور توپالیلوف، باستان شناس دیگر بلغار و نیز استادی از کشور ایتالیا از دیگر سخنرانان این نشست ویژه بودند.
بنابر اعلام این خبر، رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران با توجه به راهبرد سازمانی حضور تمدنی و علمی در منطقه بالکان و ظرفیتهای مشترک هویتی و فرهنگی، پس از مشارکت در برگزاری اجلاس بینالمللی ایرانشناسی در صوفیه توسط دانشگاه سکلمنتس اخریدسکی صوفیه، همکاری در برگزاری این اجلاس توسط شهرداری و موزه تاریخ و شهرداری کازانلیک را در دستور کار قرار داد. پس از آن، در اوایل ماه اکتبر حضور و مشارکت در اجلاس بینالمللی ایرانشناسی دانشگاه بخارست در رومانی را برنامه ریزی کرد تا بدینوسیله خط تمدنی و فرهنگی ایران در منطقه بالکان تبدیل به یک جریان علمی بالنده با محوریت ایرانشناسی شود.
آشنایی با شهر کازانلاک
کازانلاک که در دوران باستان به عنوان سئوتوپولیس یونانی شناخته میشد، شهری در استان استارا زاگورای بلغارستان است. این شهر در وسط دشتی به همین نام و در دامنه رشتهکوه بالکان، در انتهای شرقی دره رز واقع شده است. این شهر یکی از ۱۵ مرکز صنعتی بزرگ بلغارستان است و جمعیت آن بیش از پنجاه و چهار هزار نفر است.
کازانلاک به عنوان مرکز استخراج روغن گل رز در بلغارستان شناخته میشود و گل رز روغنی کازانلاک یکی از نمادهای ملی پرآوازه این کشور است. قدیمیترین سکونتگاه در منطقه شهر امروزی به دوران نوسنگی (هزاره ۶ تا ۵ پیش از میلاد) بازمیگردد. در طول قرون چهارم و سوم پیش از میلاد، این منطقه تحت سلطه پادشاه تراکیایی، سئوتس سوم بود و نقش مهمی در توسعه تاریخی تراکیه در دوران هلنیستی ایفا کرد.
شهر باستانی تراکیایی سئوتوپولیس در نزدیکی کازانلاک کشف و در زمان ساخت سد کوپرینکا بهخوبی مطالعه شد. در قرن چهارم پیش از میلاد، نزدیک به پایتخت باستانی تراکیایی سئوتوپولیس و در نزدیکی شهر، مقبرهای باشکوه تراکیایی ساخته شد. این مقبره شامل یک آرامگاه "کندوی" آجری است که نقاشیهای دیواری از یک زوج تراکیایی در یک جشن تشییع آیینی را به تصویر میکشد. این مقبره در سال ۱۹۷۹ به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
در قرون وسطی، این دره به عنوان مرکز اداری منطقه کرون درآمد، جایی که نجیبزاده بلغاری، الدیمیر (التیمیر) حکمرانی میکرد. پس از سال ۱۳۷۰ کازانلاک تحت سلطه عثمانی قرار گرفت. نام امروزی این شهر از واژه ترکی "کازانلیک" گرفته شده است.شهر امروزی کازانلاک در اوایل قرن پانزدهم میلادی تأسیس شد. این شهر ابتدا به عنوان یک قلعه نظامی برای محافظت از گذرگاه شیپکا ساخته شد و بعداً به شهری صنعتی با بیش از ۵۰ حرفه دستی از جمله دباغی، مسگری، زرگری، بافندگی، کفاشی، و البته کشت گل رز تبدیل شد.
انتهای پیام/
نظر خود را بنویسید.