ارمنستانیها به حافظ ادای احترام کردند
همایش بزرگداشت خواجه حافظ شیرازی شاعر بزرگ ایرانی در دانشکده شرقشناسی دانشگاه دولتی ایروان و با مشارکت رایزنی فرهنگی ایران در ارمنستان برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، دانشکده شرقشناسی و کرسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه دولتی ارمنستان، با مشارکت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ارمنستان، همایش بزرگداشت روز حافظ با هدف آشنایی با این شاعر نامی و آشنایی با تاثیر شعر حافظ بر فرهنگ و ماندگاری زبان و ادب فارسی را با حضور جمعی از استادان و دانشجویان و نخبگان زبان و ادبیات فارسی در سالن فردوسی این دانشکده برگزار کرد.
سخنرانی پروفسور وسکانیان رئیس کرسی ایرانشناسی دانشگاه ایروان آغازگر این همایش بود. وی گفت: از افتخارات کرسی ایرانشناسی است که در رویدادهای مختلف علمی و فرهنگی، نشستهایی به منظور ارتقا سطح دانش دانشجویان برگزار میکند.
وسکانیان شناخت بزرگانی همچون حافظ را زمینهساز بالابردن آگاهی دانشجویان بهویژه دانشجویان ایرانشناسی دانست و گفت: اینگونه مراسم موجب توسعه و تقویت روابط فرهنگی و علمی بین دو کشور دوست ایران و ارمنستان میشود.
محمد اسدیموحد رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران دیگر سخنران این مراسم بود که بیان کرد: روز بیستم مهرماه، روز بزرگداشت حافظ، نمادی از عشق و احترام ما به ادبیات غنی ایران و ارزشهای انسانی نهفته در آثار این شاعر عظیمالشأن است.
وی با تاکید بر اینکه حافظ، با غزلیات دلانگیز و عمیق خود، همواره پیوندی عمیق با روح و فرهنگ ایرانیان برقرار کرده و در هر گوشهای از ایران و حتی فراتر از مرزهای آن، با صدای دلنشیناش به دلها نفوذ کرده است، ابراز کرد: حافظ در تصورات خود از عشق و زیبایی، فراتر از زمان و مکان میرود و ما را به سفر دروننگرانه دعوت میکند.
اسدیموحد با تاکید بر اینکه عزم و اراده راسخ حافظ برای نمایاندن زیباییهای هستی افزود: از نگاه حافظ، زیبایی نه تنها یک صفت عینی بلکه یک تجربه درونی است که در دل انسان جلوهگر میشود.
رایزن فرهنگی ایران در ارمنستان بیان کرد: لسانالغیب به ما میآموزد که عشق ورزیدن و به زیباییهای زندگی درنگ کردن، وظیفه هر فرد است، چرا که ما فاعلان خلاق و مؤثر در شکلدهی به زندگی خود و دنیای پیرامونمان هستیم.
وی با اشاره به دو نوع تصوف در اسلام با عناوین خائفانه که تا زمان غزالی مرسوم بود و دیگری تصوف عاشقانه که از زمان مولانا و حافظ شروع شد، بیان کرد: در تصوف خائفانه بنده و عبد از خداوند چنان میترسد و وحشت دارد که او را به اطاعت وا میدارد ولی در تصوف عاشقانه خداوند معشوق است عاشق ترسی ندارد بلکه با او انس میگیرد.
اسدیموحد با اشاره به تفاوت بین مولانا و حافظ اظهار کرد: حافظ شاعری است که دنیا را امتداد آخرت میداند و یک حکیم زمینی است ولی مولانا متعلق به عالم بالا است، مولانا شاعری است متعلق به عالم دیگر و عالم غیب وطن اوست.
وی به موضوع گناه و گناهشناسی در اشعار حافظ نیز اشاره کرد و گفت: از نظر حافظ بزرگترین گناه ریا و مردم آزاری است.
سپس، گارنیک گئورگیان استاد گروه ایرانشناسی دانشگاه دولتی ایروان مقالهای درباره سیر غزلیات از رودکی تا حافظ ارائه داد.
مقاله بعد متعلق به نوییک داربینیان دیگر استاد ایرانشناسی دانشگاه ایروان با عنوان چرا حافظ لسانالغیب نامیده میشود بود که وی در این مقاله از اینکه شان دیوان حافظ که روایت اسرار بیشمار هستی است در حد کتابی برای فالگیری پایین آمده ابراز تاسف کرد.
همچنین، آستغیک گئگامیان مدرس گروه ایرانشناسی دانشگاه دولتی ایروان به ایراد سخنانی درباره حافظ و ساقینامه پرداخت و به مفهوم ساقی و می از منظر عرفان و تصوف اشاره داشت و عنوان کرد: می در اشعار حافظ دارای معنای باطنی است و شراب عشق و وصال با معبود است.
نوید عطار شرقی، استاد دانشگاه بینالمللی امام خمینی قزوین نیز در این همایش درباره تاثیر حافظ بر ادبیات فرانسه مواردی را عنوان کرد و با اشاره به ترجمه اشعار حافظ به زبان کشورهای غربی از جمله فرانسه، ادبیات این کشورها را متاثر از شعر حافظ دانست.
نظر خود را بنویسید.