قدرت‌های بزرگ همواره می‌کوشند با ارتقای مؤلفه‌های قدرت نرم خود، منافع خویش را در جهان جستجو نمایند. در این مقاله تلاش شده است به این پرسش پاسخ داده شود که چه اقداماتی را می‌توان در قالب دیپلماسی فرهنگی ایثار به عنوان زیرشاخه دیپلماسی عمومی در قبال کشورهایی که به لحاظ فرهنگی، مذهبی، تاریخی و ... با ایران قرابت دارند، انجام داد تا ضمن حفظ موقعیت کنونی، روابط فرهنگی با این کشورها توسعه هم پیدا کند و به طور کلی این‌که گفتمان فرهنگی ایران در زمینه ایثار چگونه است؟ در مسیر انجام پژوهش از منابع کتابخانه‌ای، اینترنتی و الکترونیکی استفاده گردیده است. پاسخ مقاله به پرسش مذکور این است که دیپلماسی فرهنگی ایثار که از فرهنگ ملی، بومی و تاریخی ایرانی نشأت گرفته، توانسته است خود را با آموزه‌ها و فرهنگ اسلامی تکمیل نماید. به همین دلیل است که قادر به اشاعه اندیشه‌ها و انعکاس روحیه آزاداندیشی و هم‌نوع‌دوستی به ملت‌های منطقه و جهان است. به طور کلی، دیپلماسی فرهنگی ایران در زمینه ایثار با توجه به تأثیرگذاری معنا و اندیشه انقلاب اسلامی پی‌ریزی گردیده است. این بازنمود گفتمانی درصدد تحکیم بنیان‌های معرفتی فرهنگ بومی و تعمیم ارزش‌ها، دانش‌ها و نگرش‌های تولید شده به فراسوی مرزهای جغرافیایی است. در این رهگذر از دیپلماسی نرم و قدرت اقناع بهره می‌گیرد.