به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، وقوع جنگ غزه در عین فجایع و آثار تلخی که در برداشته، مولد  بیداری جهانی علیه رژیم اشغالگر قدس و بسترساز نوعی گفتمان مشترک، فطری و فرامرزی علیه جریان استبداد صهیونیستی و سلطه آمریکایی بوده است. بنابه تعبیر گویای رهبر معظم انقلاب، امروز از رزمندگان فلسطینی در غزه  گرفته تا دانشجویان معترض آمریکایی در کالیفرنیا و تگزاس، جملگی به جبهه مقاومت تعلق دارند.

بنابراین دیپلماسی مقاومت و اضلاع آن درحوزه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، بیش از هر زمان دیگری نمود پیدا کرده است. دراین خصوص چند نکته اساسی وجود دارد که لازم است موردتوجه قرار گیرد:

نخست اینکه ارتباط میان آرمان، راهبرد و رفتار در حوزه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران کاملا مشخص است. انقلاب اسلامی، دارای گفتمان و آرمانی جهانی است. گفتمان و آرمانی که برگرفته از آموزه های مکتب اهل بیت(ع) بوده و قابل گذشت و چشم‌پوشی نمی‌باشند. پس ما آرمانگرا هستیم، اما معتقدیم این آرمانگرایی باید واقع  بینانه باشد. به این معنا که فرصت‌ها، ظرفیت‌ها و تحولات به وجود آمده در مناسبات جهانی را باید بشناسیم و در یک ارتباط منطقی با آرمان‌ها، بهترین تصمیم ممکن را در حوزه سیاست خارجی بگیریم. آزادی قدس شریف در اینجا آرمان ما و مقاومت، راهبرد ما محسوب می شود.تحولات جنگ غزه نشان داداین آرمان و راهبرد، می‌تواند تبدیل به پلی برای هم افزایی و ارتباط ما بادیگر دولت‌های آگاه و حتی بازیگران غیردولتی اما مؤثر در جهان شود.

نکته دوم اینکه دیپلماسی مقاومت به معنای اقناع افکارعمومی دنیا در قبال ماهیت نامشروع دشمن صهیونیستی و در مقابل، مطالبات مشروع و حقوقی ملت فلسطین است. تأکید سردار مقاومت، شهید سلیمانی عزیز در مبارزه با داعش، این بود که همزمان باحضور میدانی می بایست افکار عمومی کشورها را درخصوص چرایی مواجهه باتروریستهای تکفیری در منطقه قانع ساخت. پس اقناع افکار عمومی یکی از ارکان ماندگاری و استمرار حضور میدانی است.

آنچه منجر به بسط و تثبیت جبهه مقاومت جهانی و متعلقات آن طی ماه‌های اخیر شد، اقناع افکار عمومی دنیا نسبت به واقعیت مسئله فلسطین و ادراک آنها نسبت به رنج و درد ساکنان غزه و متعاقبا  ظلم بی حد و حصر رژیم اشغالگر قدس و حامیان این رژیم کودک کش بود. دیپلماسی مقاومت، یک فرامتن است که دیگر متون و وقایع جاری در نظام بین الملل را تحت تاثیر خود قرارمی دهد. پس باید در بطن این فرامتن، دست به خلق دیالوگهای پایدار زد و تضادهای آنتاگونیستی میان خیر و شر را به صورتی دقیق برای مخاطبان بی شمار جهانی تشریح کرد.

نکته سوم، معطوف به مجاری وابزارهایی است که درخلق و تثبیت دیپلماسی مقاومت باید از آن استفاده کرد. اگرچه دیپلماسی رسمی و حتی دیپلماسی عمومی، دو ظرفیت و مجرای اصلی مراودات خارجی دولتها محسوب می شود، اما دیپلماسی مقاومت کالبدی است که بدون روح آگاهی بخشی و اقناع معنایی ندارد. مخاطبان دیپلماسی مقاومت صرفا دولتها و نهادهای رسمی در دنیا نبوده ودامنه شمولیت آن افکار عمومی جهان را در برمی‌گیرد. در چنین شرایطی دیپلماسی فرهنگی و استفاده از ابزارهای فرهنگی و هنری، بهترین مسیر انتقال پیام های جمهوری اسلامی ایران در این عرصه خطیر و سرنوشت سازمحسوب می شود. سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با تأکید بر نقش قرارگاهی خود در حوزه دیپلماسی فرهنگی،عزم خود را در میدان‌داری و پیشبرد این آگاهی بخشی جهانی جزم کرده است.

نکته پایانی مربوط به بازخورد مثبت دیپلماسی عمومی رییس جمهور منتخب با مردم و کشورهای منطقه خصوصا جهان عرب است. دکتر پزشکیان پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری نشان داد برخلاف گمانه زنی‌های رسانه‌ای، «دیپلماسی همسایگی» را دردستور کارخود قرار خواهد داد.

در یادداشتی که ایشان با عنوان «با هم برای ساختن منطقه‌ای قوی و شکوفا» دریکی از رسانه‌های پرمخاطب جهان عرب منتشر کرده اند،آمده است: درمان زخم دیرینه اشغال فلسطین و حل مسئله آن، مسئله همه ماست... برای ایجاد صلح و ثبات در منطقه، باید حق مقاومت همه جانبه ملت فلسطین برای رهایی از اشغال، به رسمیت شناخته شود». 

محمدمهدی ایمانی‌پور، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی

https://www.jamejamdaily.ir/Newspaper/item/237221

انتهای پیام/