به گزارش روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، محمد علی ربانی، مدیرکل همکاری‌های علمی و دانشگاهی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در این متن با تشریح نسبت زبان با دیپلماسی فرهنگی و کارکردهای آن در دنیای معاصر، به توضیح ارتباط زبان فارسی در تولید قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد.

در بخشی از این متن آمده است:

زبان جزء لاینفک از یک فرهنگ و تمدن و میانجی مهمی جهت فهم درست ارزش‌های فرهنگی یک ملت بشمار می‌رود. از این رو، امروزه زبان ابزاری صرف برای گفت‌وگو و اقناع محسوب نمی‌گردد بلکه می‌تواند پیامدهای مهمی برای حفظ منافع دیپلماتیک، ژئوپلیتیکی و اقتصادی یک کشور به دنبال داشته باشد. این ویژگی، زبان را به عنوان یک منبع قدرت نرم تبدیل کرده و ترویج و آموزش زبان به عنوان یک رویه بین‌المللی جهت اعمال دیپلماسی فرهنگی و عمومی کشورها مورد توجه قرارگرفته است. از این رو امروزه موسسات آموزش زبان و ابتکارات دولت‌ها برای توسعه و ترویج زبان، بخشی از پارادایم جدید دیپلماسی عمومی و منبعی برای ایجاد قدرت نرم بشمار می‌رود. زبان فارسی نیز در طول تاریخ گذشته همواره نشان داده است که به عنوان عامل مهم قدرت نرم ایرانیان این توانایی و قابلیت را داشته است تا ضمن افزایش دانش فرهنگی مخاطبین خارجی نسبت به ایران، در ایجاد و شکل گیری وضعیت همدلانه و همسو، فراهم سازی فرصت‌های پایدار برا ی جلب مشارکت جوامع در فرهنگ سازی و تمدن سازی مشترک، سهم مهمی بر عهده گیرد.

امروزه دیپلماسی زبان به دلیل قدرت تاثیرگذاری پایدار و همچنین سود دهی تجاری آن رکن مهم از دیپلماسی عمومی وفرهنگی کشورها بشمار می رود. تجربه تاریخی بهره گیری ایرانیان از زبان فارسی نیز بما می آموزاند که امروزه نیز می‌بایستی از پتانسیل مثبت و بالای عنصر زبان وادب فارسی در دیپلماسی فرهنگی بهره گرفت. چرا که امروزه نیز عامل زبان، شعر و ادب که ارکان شکل گیری فرهنگ ایرانی اسلامی بشمار آمده و در شکل گیری شعور و خرد مشترک و شیوه زندگی سهم تاثیرگذاری بر عهده دارد می‌تواند همچون گذشته یکی ازراه‌های تاثیرگذاردر ایجاد پیوندهای عمیق وپایداردر مسیرتعاملات وهمکاری‌های فرهنگی بشمار آید.

زبان و ادب فارسی علیرغم فرازوفرودهای مربوط به از دست دادن پشتوانه های سیاسی و اقتصادی خود در جهان، هنوز زنده است ومردمان بسیاری در گوشه کنار جهان زبان وادبیات فارسی را منبعی الهام بخش و سرچشمه ای جوشان از فرهنگ، اخلاق وارزش های معنوی دانسته و به آن دلبسته اند.متاسفانه امروزه رویکردهای تک جهتی به زبان فارسی و منحصر دانستن آن به عنوان زبان مکالمه وبا تمرکز به حوزه آموزش، دیپلماسی فرهنگی را از ظرفیت ها وقابلیت های جهانی وتاثیرگذار ادبیات فارسی وابعاد فرهنگی، دینی و تمدنی آن محروم کرده است.حال آنکه ادبیات فارسی به دلیل قدرت وقابلیت شفابخشی بالای آن برای نهاد نارام بشری و پرکردن خلأهای درونی و معنوی بشر وهمچنین ارائه الگوهایی برای خوب زیستن انسانی،  ساماندهی فهم اواز هستی وزندگی اخلاقی، پایان‌بخشیدن به سرگشتگی و پاسخ‌گوی پرسش‌هایی که انسان امروز بدنبال آنست می تواند به جذاب ترین ومهمترین مزیت فرهنگی ج.ا.ا در تعاملات فرهنگی بین المللی آن مطرح گردد.

دستگاه دیپلماسی فرهنگی می‌تواند با بهره گیری از ظرفیت زبان و ادب فارسی بخش وسیعی از مخاطبان را در جهان اسلام، حوزه فرهنگی تمدنی ایران، ایرانیان مهاجر و مشتاقان و تشنگان به شاهکارهای ادبی ایران را جذب و از قابلیت بالای تصویرسازی آن بهره گیرد.همانگونه که بهره گیری از ظرفیت زبان وادب فارسی به دلیل قدرت بالای تبیینی واغنایی آن، دستگاه دیپلماسی فرهنگی را در راه رسیدن به اهداف پیش بینی شده آن در تبیین و معرفی اسلام، انقلاب اسلامی و مکتب اهل البیت(ع) به جهانیان کمک می‌کند. استفاده از زبان فارسی بویژه شاهکارهای ادبی وجهانی آن امروزه نیز فرصت وظرفیت مناسبی جهت همکاری های فرهنگی، هنری، گردشگری، علمی و آموزشی، نهضت ترجمه بشمار می رود وبیش از دیگر عناصر فرهنگی از قابلیت اجماع سازی و فراهم آوردن فرصت‌های همکاری‌ها و مشارکت و همچنین، تبدیل شدن به فعالیتی سودآور وپربازده برخوردار است.

متن کامل این مقاله را از طریق لینک زیر دریافت کنید.