مست_عشق:
از رویکرد تمدنی تا صادرات فرهنگی
صادرات_فرهنگی و «مست عشق». در اغلب مدلهای توصیف صنایع فرهنگی و نرم، صنعت سینما مورد توجه قرار گرفته است. صادرات محصولات و خدمات فرهنگی بر محور سینما، مصادیق متعددی از صادرات خدمات سینمایی گرفته تا تولید مشترک را در بر میگیرد.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی محمدرضا بهمنی،معاون همکاریهای علمی و فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در یاداشتی با عنوان(مست_عشق،ازرویکردتمدنی تا صادرات فرهنگی) این گونه آورده است :
با دیدن فیلم سینمایی «مست عشق»، جایگاه مفاخر ایران فرهنگی و تمدنی، عمق ظرفیت شعر و ادبیات فارسی، قدرت سینما برای اعتلای عظمت ایران عزیز و توانمندی صادرات محصولات و خدمات سینمایی ایران را میتوان به خوبی درک کرد.
چندی پیش که در قونیه، کمابیش در جریان طرحهای ترکیه پیرامون مقبره شاعر و عارف پرآوازه فارسیگوی یعنی مولوی قرار گرفتم، در مورد این که چگونه میتوان به ایدههای تمدنی بر محور نسبت #شمس_مولانا (و به عبارتی میان شهر قونیه در ترکیه و شهر خوی در ایران) رسید و آنها را اجرایی کرد تأملاتی داشتم.
دیدن فیلم مست عشق، از این منظر مرا در موقعیت تحسین و تقدیر نسبت به دستاندرکاران و عوامل این فیلم فاخر واداشت. در این فیلم یک روایت حرفهای از نسبت شمس و مولانا، طراحی و اجرا شده است.
طبعاً از نظر فنی و هنری، اساتید و اهالی سینما باید نظر بدهند.
اما در این یادداشت کوتاه، از دو منظر نکاتی ناظر به فیلم مرور میشود:
الف) #عیار_تمدنی در «مست عشق» را با این موارد میتوان توصیف کرد:
۱. مضمون فیلم در ساحت «مناسبات انسانی» قابل تحلیل است. (تمدن به مثابه مناسبات انسانی)
۲. فیلم مروج صلح و نوع دوستی است.
۳. مست عشق، بخشی از تاریخ فرهنگ، ادبیات و تمدن ایرانی-اسلامی را بازخوانی میکند.
۴. فیلم بر اندیشه امکان و ظرفیت همنشینی فقه و عرفان و تأثیر آن بر همزیستی اجتماعی میپردازد.
۵. مست عشق بر موضوع مفاخر فرهنگی، ادبی و عرفانی پرداخته و ظرفیت تبدیل کردن یک مسئلهی چالشی در حوزه مناسبات فرهنگی ایران و ترکیه به موضوع انسجامبخش در مناسبات دوکشور را دارد. (در سالهای اخیر برخی کشورهای همسایه، بدون توجه به پیشینه تاریخی، فرهنگی و زبانی در تلاش برای ایرانزدایی از مفاخر فکری، فرهنگی و میراثی مشترک هستند اما نگاه تمدنی به این موضوع میتواند راهگشا باشد. چنانکه این فیلم چنین رویکردی را تقویت میکند.)
ب) صادرات_فرهنگی و «مست عشق». در اغلب مدلهای توصیف صنایع فرهنگی و نرم، صنعت سینما مورد توجه قرار گرفته است. صادرات محصولات و خدمات فرهنگی بر محور سینما، مصادیق متعددی از صادرات خدمات سینمایی گرفته تا تولید مشترک را در بر میگیرد. فیلم سینمایی مست عشق از جهات مختلف، به عنوان یک تجربه در حوزه صادرات فرهنگی قابل مطالعه است (در همه ابعاد؛ مضمون، ایده، سناریو، سرمایهگذاری، تولید سریال و فیلم و در نهایت انتشار و اکران) از جمله:
۱. مست عشق پروژهی مشترک دو کشور تمدنی در عرصه اقتصاد فرهنگ است.
۲. در انتخاب بازیگران و چهرههای مطرح و موثر سینمای دو کشور، هوشمندی به کار رفته است.
۳. تأمین مالی و سرمایهگذاری مشترک در تولید و عرضه این محصول فرهنگی رخ داده است.
۴. ظرفیت و قابلیت پخش و اکران جهانی را داراست.
۵. ظرفیت بازارپرداری و تولید محصولات فرهنگی مکمل را هم دارد.
۶. تجربه پروژه سینمایی مست عشق، تکرارپذیر است. (در موضوعات مشترکی مانند فارابی میان ایران و قزاقستان، اقبال لاهوری میان ایران و پاکستان که البته تا حدودی هم پیش رفته است، نظامی میان ایران و آذربایجان، مختومقلی فراغی میان ایران و ترکمنستان و موضوعات دیگر ...)
امید است «مست عشق» چراغ اولی باشد که در این مسیر روشن میشود.
https://virasty.com/M_RBahmani/1714866063810197842