به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی مهمترین و پرتیراژ ترین روزنامه زیمبابوه با استقبال از نشست گفتگوی دینی به پوشش این خبر پرداخته است. این روزنامه در تاریخ 3 مارس (12 اسفندماه 1401)آورده است:

گفت و گو میان پیروان مذاهب مختلف در زیمبابوه به عنوان ابزاری برای اتحاد مسیحیان و مسلمانان در این کشور مورد ستایش قرار گرفته است، تحولی که باید توسط اکثر کشورهای آفریقایی، که عدم رواداری دینی تا به امروز در این کشورها ادامه دارد، پیروی شود. مسلمانان و مسیحیان زیمبابوه در ترویج همزیستی مسالمت آمیز در میان گروه های مذهبی مختلف سرعت بخشیده اند، زیرا آنها هر از گاهی دور هم می نشینند تا زمینه های مشترکی را در ادیان ابراهیمی پیدا کنند و در این خصوص مرکز فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در زیمبابوه، نقش اصلی را ایفا می کند.

این مرکز فرهنگی که اکنون تحت سرپرستی آقای حمید بختیار است، توسط مسیحیان و مسلمانان به عنوان کاتالیزور اصلی گفتگوی بین ادیان در میان گروه‌های مذهبی مختلف مورد تحسین قرار گرفته است. هم مسلمانان و هم مسیحیان از فرقه‌ها و گرایش‌های مختلف موافق هستند که مرکز فرهنگی در تضمین روابط صلح‌آمیز موجود بین آنها عمدتاً از طریق حمایت و تشکیل بیشتر سمینارها و کنفرانس‌ها که در آن موضوعات بین ادیان مورد بحث قرار می‌گیرد، محوری بوده است.

یکی از این سمینارها در روز جمعه 24 فوریه 2023 برگزار شد. این سمینار که با موضوع: گفتگوی بین ادیان: روابط مسیحی و مسلمان در زیمبابوه برگزار شد، شرکت کنندگانی از دانشگاه زیمبابوه و دانشگاه آروپه و همچنین روحانیون مسلمان و مسیحی را به خود جلب کرد. دکتر سهرابی از دانشگاه ادیان و مذاهب به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران حضور داشتند. دانشگاه اروپه این سمینا را میزبانی کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین محمدمهدی ایمانی‌پور، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در بیانیه‌ای در این سمینار که به نمایندگی از ایشان توسط رایزن فرهنگی آقای حمید بختیار قرائت شد، گفت: ایران از مفهوم گفت‌وگو پیروی می‌کند، زیرا گفت‌وگو یک امر طولانی و سنت پایدار در تاریخ فرهنگی بشر است. وی افزود: هر جا که گفت و گو تحقق یابد، بشر کمتر در معرض آسیب های ناشی از جنگ، خشونت و ویرانی قرار می گیرد. حجت‌الاسلام ایمانی پور خاطرنشان کرد: با گفت‌وگوی سازنده و تفاهم و همکاری مثبت پیروان ادیان است که می‌توان به وعده الهی در برپایی جهان عادل جامه عمل پوشاند.

دکتر آیزاک موتلو از دانشگاه آروپه گفت که رهبران مسلمان و مسیحی هر دو باید برنامه‌هایی را تدوین کنند که پیروانشان را قادر به قدردانی از اعمال و آرمان‌های دینی یکدیگر کنند، که این امر منجر به همزیستی مسالمت‌آمیز بین دو گروه مذهبی می‌شود.

شیخ عبدالله مکوینجا، یک روحانی برجسته مسلمان، از مسیحیان و مسلمانان زیمبابوه خواست تا به عنوان فرزندان ابراهیم به همکاری با یکدیگر ادامه دهند.

کشیش ماشیوس تسینه( Mathius Tsine ) نماینده کلیساهای زیمبابوه، عدم مشارکت مردم جامعه در مسائل مربوط به گفتگوی بین ادیان و همزیستی مسالمت آمیز را نکوهش کرد. او گفت که باید مردم را در این ابتکارات خوب (گفتگوی دینی) گنجاند تا در برنامه های گفتگوی بین ادیان کار کند.

شیخ اسماعیل دوا، رئیس شورای عالی امور اسلامی زیمبابوه از روابط عالی که همیشه بین مسیحیان و مسلمانان در این کشور وجود داشته است، تمجید کرد.

برای اینکه زیمبابوه از همزیستی مسالمت آمیز بین گروه های مختلف مبتنی بر ادیان ابراهیمی برخوردار شود، پروفسور کودزی بیری از مرکز فرهنگی سفارت ایران را خواست تا برنامه های خود مانند گفتگوهای بین ادیان را به مناطق روستایی که اکثریت مردم زیمبابوه در آن زندگی می کنند، ببرد.

دکتر سهرابی از مسلمانان و مسیحیان زیمبابوه خواست به مسیر وحدت خود ادامه دهند، زیرا از طریق همکاری با یکدیگر جوامع متحدی را ایجاد خواهند کرد که در آن حقوق همه از جمله حقوق گروه های اقلیت رعایت می شود.                                  

در پایان سمینار یک روزه، شرکت کنندگان به اتفاق آرا بیانیه زیر را صادر کردند:

1. همزیستی مسالمت آمیز مذاهب نمی تواند غالب شود مگر اینکه رهبران مذهبی به توسعه درک ایمان یکدیگر و پرورش فضایل ترویج کننده همزیستی مسالمت آمیز کمک کنند.

2. عزم خود را جزم کنید که بدون قید و شرط یکدیگر را به عنوان خواهر و برادر ببینید و همدیگر را دوست داشته باشید و همیشه حسن نیت نشان دهید.

3. تعهد به همکاری در جهت روابط اصیل و محبت آمیز، حتی در شرایطی که همزیستی غیرممکن به نظر می رسد.

4. تاکید بر گفتگوی صادقانه هم در زمینه های اشتراک و هم در تفاوت بین ادیان

5. رهبران دینی باید تشویق شوند تا فعالیت در زمینه های بین دینی را به عنوان بخشی از کار خود بشناسند.

6. این سمینار با شنیدن خبر سوزاندن اخیر قرآن کریم در غرب، این گونه اقدامات را که به جای ترویج تفاهم در بین افراد دیندار، موجب نفرت می شود، به شدیدترین وجه ممکن محکوم می­کند.