این روزها بر خلاف خواسته مقامات کاخ الیزه، قاره آفریقا به جای زمین بازی، تبدیل به پاشنه آشیل فرانسوی ها در نظام بین الملل شده است.

الگوها و مصادیق استعمار فرانو یکی پس از دیگری در نیجر، گابن، بورکینافاسو و مالی به چالش کشیده شده و حتی برخی کشورها مانند مراکش در شمال آفریقا، فاصله گیری از پاریس را تبدیل به یک الگوی عملیاتی در حوزه سیاست خارجی و فرهنگی خود کرده اند.

امتناع مراکشی ها از پذیرش کمکهای پاریس برای زلزله زدگان، پیام مشخصی برای کاخ الیزه دارد:اینکه قدرت مانور فرانسه در قاره آفریقا روز به روز محدودتر می شود.

در چنین شرایطی، گروههای مختلف سیاسی در فرانسه، هر یک در حال ارائه راهکارهای فوری در مواجهه با شرایط جاری در آفریقا هستند: از مداخله نظامی یا تلاش برای مدیریت حداقلی شرایط جدید و حتی رایزنی با مخالفان پاریس در نقاط گوناگون آفریقا.

واقعیت امر این است که توجه همزمان به چنین راهکارهای مختلف و متناقضی ، منبعث از یک سیاستگذاری کلان یا حتی بازی تاکتیکی محاسبه شده نبوده و در ماورای آن، نوعی سردرگمی نسبت به تحولات جاری در آفریقا به چشم می خورد.

فرانسوی ها طی ماههای اخیر برخی نقاط کانونی بازی خود در آفریقا را از دست داده و برخی از آنها را نیز در معرض از دست دادن می بینند. فراتر از آن، مشروعیت حکمرانی خودخوانده فرانسوی ها بر آفریقا در دوران استعمار فرانو در جریان تحولات اخیر به چالش کشیده شده است.

مهم ترین این موارد، مربوط به نسبت تحولات جاری آفریقا با سازمان فرانکوفونی می باشد. این سازمان، دسته ای از کشورها را شامل می شود که تمام یا تعداد قابل توجهی از ساکنان آن فرانسوی زبان هستند و میان آنها و فرانسه نوعی قرابت تاریخی یا فرهنگی وجود دارد.

محمد مهدی ایمانی پور

 رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی 

منبع :سایت نور نیوز