به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، به نقل از خبرگزاری تقریب؛ برای آنانی که سال‌هاست در حال و هوای محرم و صفر در خروش و جوشش نور، زیر لب حسین(ع) حسین(ع) زمزمه می‌کنند، روزشمار وقایع کاروان حسینی، بر باورهای خویش فراموش نشده است. فصل‌ الخطاب نیرنگ‌های آنان که با حق در جنگ بودند و مغرضانه بر آن تازیدند، در دستان اویی است که تا اسلام است، عاشورایش در جان تاریخ حک ‌شده است.

حسین(ع) قربانی نهضتی شد تا اسلام بماند؛ عاشورا شد تا چشمانی بی‌فروغ بصیرت یابند؛ شاید تنها راه نجات این جریان عظیم، قربانی شدن حسین(ع) بود که ظالمان، راه باطل خویش را عریان تر سازند.

در آن واقعه تلخ تاریخی چشمان بسیاری دید آنچه را که نباید می‌دید؛ کاش در آن لحظه که نام حسین(ع) بر لبان معطر فرشتگان الهی فریاد می‌شد، آسمان غم‌دیده صحرای کربلا غبار فرورفته نیرنگ دشمنان آن امام همام را می‌شست. به راستی چه بهایی باید پرداخته می‌شد تا روشن شود راه از بیراهه!

آری! شاید حسین(ع) رفت تا حادثه غم‌زده نبض زمین کربلا، جولانگاه عاشقی در میان چشمان ناباور آنان که باورهای خویش را به فراموشی سپرده‌اند، آشکارا بماند.نهضت حسینی، حق‌ورزی دین مبین و پیکره اسلامی بودن را به نشانه گرفت تا اذهان تهی و قلب‌های خفته از خواب زمستانی برخیزند.

این چنین است که پس از گذشت سال‌ها از آن زمان تاکنون، هنوز صدای طبل و دهل در کوچه و خیابان‌های اطراف می‌پیچد؛ هنوز پیر و جوان با پیشانی بندهای «یا اباعبدالله الحسین(ع)» به تعبیر زیبایی پرچم‌ها را به حرکت در می‌آورند و با شعار «لیبک یا حسین(ع)» غم خود را به مولایشان نشان می‌دهند. 

برای ما مایه افتخار است که همه مسلمانان جهان زیر پرچم امت اسلامی قرار دارند؛ عرض ارادت و تجدید عهد حسینی‌ها با راهپیمایی به سمت بارگاه مقدس سید و سالار شهیدان در چهلمین روز از شهادت ایشان و یاران باوفایشان جلوه دیگری از تداوم قیام حسینی در تاریخ است. به قول شهید والامقام سردار رشید اسلام حاج قاسم سلیمانی، ذکر شریف «یا حسین» ورد زبان ما شده.

در تمام چهل روزی که از واقعه عاشورای حسینی گذشت، بارها با خود نوحه‌ی حاج میثم را تکرار می‌کنم: «کنار قدم‌های جابر، سوی نینوا رهسپاریم ...» که می‌توان معجزه‌ای از گرما و نور و معنویت این بیت را در حضور زائران خردسال، ناتوان و حتی معلولانی دید که به رغم دشواری مسیر با همدلی و کمک اطرافیان و دوستداران امام حسین(ع) به راه خود ادامه می‌دهند، این تأمل، معنای واقعی بسیاری را برای همگان روشن می‌کند که همه بیانگر عشق به مولاست.

آری! این است ارزش‌های حسینی؛ این است پیمودن راه حسینی؛ این است نشانه‌روی دفاع از دین اسلام و این چنین بود که امام خامنه‌ای(مدظله العالی) از خواص خواستند تا راه خویش را آشکار کنند تا حق‌ورزی دین مبین پا برجا بماند. حضرت آقا می‌فرمایند: هیچ وقت نباید امت اسلامی و جامعه اسلامی ماجرای عاشورا را به عنوان یک درس، به عنوان یک عبرت، به عنوان یک پرچم هدایت از نظر دور بدارد. قطعا اسلام، زنده‌ به عاشورا و به حسین بن علی(ع) است. همانطور که فرمود: «وانا من حسین».

امروز که تکفیری‌ها و کشورهای غربی با توهین به مقدسات تحت آزادی بیان بلای جهان اسلام شدند، هیچ تفاوتی با آن زمان که صحرای کربلا با نینوای سربازان حسینی و دختران و زنان بی گناه همراه بود، ندارد؛ شاید تنها راه نجات از این جریان، پیمودن همان دریچه نوری است که ظلمت شک و تردید در اعتماد و رجوع به آن عالم ربانی، امام خامنه‌ای بصیر را می‌شکند و راه فرزندان معنوی را در حوادث سهمگین روشن می‌کند.

و اکنون، ما فرزندان معنوی این انقلاب، راه حضرت آقا را ادامه می‌دهیم و تلاش ما تنها رضای قلبی آن عالم ربانی است، چراکه روح و جوهره نگرش ما انقلابیون با توحید و ارتباط با خالق هستی آغاز و کار و تلاش برای رضای اوست که معنا می‌یابد.

امروز باید هر کسی با هر عقیده‌ای که اسلام و کتاب خدا و اهل بیت پیامبر(ص) را دوست می‌دارد به میدان بیاید که دشمنان بدانند ریشه‌ی ما «حسینی» است. روایت داریم که روز محشر، هر کس با محبوبش محشور می‌شود، «حسین جان» یادت باشه ما چقدر دوستت داریم و چه قدر آرزوی همنشینی با دوستانت را در دل پرورانده‌ایم. آقا جان، شما که خود ناظری و شاهد بر مدعای ما، پس چه جای زیاده گویی. اویی که زنده است و آگاه تویی و آنهایی که غافلند ‌و در تاریکی غفلت و تردیدها دست و پا می‌زنند، قلب‌های زنگار گرفته ی ما. 

مولاجان، به حرمت قدم‌هایی که حادثه اربعینت را همانند یک معجزه به رخ دنیای کوچک آدم‌های کوچک و بزرگ می‌کشند، به حرکت دست‌های کوچک رقیه واری که خرما و آب برای زائرانت می‌برد، حتی به حرمت آن آرزوی بر دل مانده‌مان از اربعینی شدن، قدری از نور سایه‌ات بر تاریکی جهانمان بتابان.

باشد تا ما فرزندان معنوی، امتحانی دیگر را در محک خوردن حلقه اهل ولایت را رقم زنیم و با تظاهرات میلیونی به دفاع از دین اسلام، برخیزیم و حق‌ورزی محور این دین مبین را آشکار کنیم.

یا أیّها الّذین آمنواْ من یرْتدّ منکمْ عن دینه فسوْف یأْتی اللّه بقوْمٍ یحبّهمْ ویحبّونه أذلّةٍ على الْمؤْمنین أعزّةٍ على الْکافرین یجاهدون فی سبیل اللّه ولا یخافون لوْمة لآئمٍ ذلک فضْل اللّه یؤْتیه من یشاء واللّه واسعٌ علیمٌ / سوره مبارکه المائد‌ة﴿۵۴﴾

یادداشت از مهسا صبوری، کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی

انتهای پیام/