به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سیدعلی موسوی‌زاده، معاون بین‌الملل بنیاد سعدی در یادداشتی، نوشت: سینما و ادبیات بازتاب‌دهنده هویت، فرهنگ و تاریخ یک ملت است. پیوستگی زبان فارسی و ایران امری تردیدناپذیر است. هر جا سخن از ایران می‌رود با زبان فارسی پیوند می‌خورد و هر جا هم گفت‌وگو از زبان فارسی است با ایران همراهیم.

زبان‌ها در انتقال مفاهیم ملی متفاوت‌اند. برخی زبان‌ها پیوستگی بیشتری با مؤلفه‌های هویت ملی دارند و برخی کمتر. برای یک سنگالی که با زبان فرانسوی گفت‌وگو می‌کند یا یک برزیلی که به زبان پرتغالی، این زبان‌ها چندان پیوندگر با تمامیت هویت ملی نیست؛ بلکه تکیه بیشتر بر نقش ارتباطی زبان است.

ظرفیت‌های فکری و معنوی زبان فارسی آن را به زبانی چندلایه و پیچیده تبدیل کرده است بنابراین امروز روش‌های آموزش زبان کاملاً متفاوت است.

فناوری‌های نو، رسانه‌ها و محصولات هنری و فرهنگی جای استاد و محیط آموزشی و کتاب را گرفته است. در قلمرو زبان فارسی ایران می‌تواند در بسط زبان فارسی و آموزش آن بکوشد.

با تأسف باید گفت سهم زبان فارسی در تولیدات تصویری و سینمایی ایران بسیار اندک است. معدود آثار سینمایی در ایران تولید شده که قابلیت استفاده به‌عنوان منبعی آموزشی یا کمک‌آموزشی برای آموزش زبان فارسی تلقی شود.

تعداد آثاری که صرفاً برای آموزش زبان فارسی تهیه شده تقریباً هیچ است؛ شاهکارهای ادب فارسی که بازتاب دهنده فرهنگ ایران هستند مورد عنایت سینماگران واقع نشده است. 

مجموعه تولیدات تلویزیونی ما در حوزه آموزش زبان فارسی چندان جاذبه‌ای ندارد و عموماً متن محور هستند؛ به عبارتی متون تدوین شده آموزشی را با کمک تصویر آسان فهم و جذاب‌تر کرده‌اند اما هنوز جای تولیدات آموزشی تصویرمحور خالی است.

سینما، به‌عنوان یک رسانه جهانی، می‌تواند ابزاری مؤثر برای آموزش زبان فارسی باشد. فیلم‌ها نه‌تنها داستان‌های جذابی را روایت می‌کنند، بلکه زبان و فرهنگ ما را به مخاطبان بین‌المللی معرفی می‌کنند.

با تماشای فیلم‌های فارسی، زبان‌آموزان می‌توانند حتی با لهجه‌ها، اصطلاحات و ساختارهای گویشی آشنا شوند. این تجربه می‌تواند به یادگیری زبان کمک کند و درحین‌حال، زیبایی‌های فرهنگی و ادبیات فارسی را به نمایش بگذارد.

یکی از ویژگی‌های بارز سینما، توانایی آن در ایجاد احساسات و ارتباطات عمیق است. تماشای فیلم‌های فارسی می‌تواند به زبان‌آموزان کمک کند تا با احساسات، فرهنگ و عواطف مردم ایران آشنا شوند. این موضوع به‌ویژه در فیلم‌هایی که به مسائل اجتماعی و فرهنگی پرداخته‌اند، بیشتر مشهود است.

به‌عنوان مثال، فیلم‌هایی که به موضوعات مانند مهاجرت، عشق، هویت و بحران‌های اجتماعی پرداخته‌اند، می‌توانند به ما درک بهتری از جامعه ایرانی و تحولات آن بدهند.

امیدوارم که پیوند سینما و ادبیات فارسی را به‌عنوان یک فرصت برای گسترش زبان فارسی و فرهنگ غنی‌مان در نظر بگیریم.