در مقاله ی حاضر به بررسی پیاده روی اربعین و دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران پرداخته شده است. سوال اصلی این گونه مطرح شده است که پیاده روی اربعین چه جایگاهی در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی دارد؟ در پاسخ این فرضیه ی محوری مطرح شده است که پیاده روی اربعین به عنوان یکی از مولفه‌های دیپلماسی فرهنگی می تواند باعث تقویت قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران شود. نوع روش تحقیق حاضر توصیفی – تحلیلی است که سعی شده است با استفاده از نظریات حوزه دیپلماسی فرهنگی به بررسی موضوع پرداخته شود. به طور کلیف با فروپاشی حزب بعث، شکل گیری و تقویت پیاده روی اربعین به عنوان یکی از محورهای اصلی در روابط ایران و عراق شناخته شد. این امر، علاوه بر نزدیکی بیش از پیش شیعیان، زمینه ساز مقابله با تروریسم تکفیری و همچنین قدرت های خارجی بوده است. دو کشور سعی داشته اند ابعاد پیاده روی اربعین را گسترش دهند.

علاقه مندان برای دریافت متن کامل مقاله می توانند از طریق ذیل اقدام نمایند :