***لب تشنه «امام حسین (ع)» و یاران با وفایشان در روز عاشورا

علیپور در مورد روز دهم محرم و رویداد‌های که بر کاروان کربلا گذشت افزود: «امام حسین (ع)» و یاران با وفایشان روز عاشورا لب تشنه با رشادتی شگفت انگیز تا آخرین نفس جنگیدند و به شهادت رسیدند و بازماندگان این قافله که اهل بیت «سید الشهدا (ع)» بودند به اسارت ابن زیاد در آمده و به کوفه برده شدند. هفتاد و دو تن یاران شهید ایشان بزرگترین حماسه بشری را آفریدند و یاد خویش را در دل تاریخ و وجدان بشریت زنده نگه داشتند.

وی وسعت قیام عاشورا را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: عاشورا گرچه یک روز بود، اما دامنه تاثیر آن تا ابدیت وجود دارد و چنان در عمق وجدان‌ها و دل‌ها اثر گذاشته که همه ساله دهه محرم و بویژه عاشورا، اوج عشق و اخلاص نسبت به شهادت «امام حسین (ع)» با شکوه خاصی برگزار می‌شود و همه حتی غیر شعیه در مقابل عظمت روح آن آزاد مردان تعظیم می‌کنند.

*** «امام حسین (ع)» سپاه ۷۲ نفری خویش را به سه دسته تقسیم کردند

این کارشناس علوم قرآنی ابراز کرد: «امام حسین (ع)» پس از نماز صبح، سپاه خویش را که متشکل از ۳۲ تن سواره و ۴۰ تن پیاده بودند، به سه دسته تقسیم کردند. دسته اول را در بخش میمنه، دسته دوم را در بخش میسره و دسته اى را میان آن دو قرار دادند. فرماندهى بخش میمنه را به «زهیر بن قین» و فرماندهى بخش میسره را به «حبیب بن مظاهر» واگذار کردند و خود در وسط دو سپاه مستقر شدند و بیرق سپاه را به برادرشان حضرت «ابوالفضل عباس (ع)» سپردند و خیمه‌ها را در پشت سر قرار دادند.

وی به رویکرد «امام حسین (ع)» در روز عاشورا اشاره و بیان کرد: «امام حسین (ع)» اندرزهاى پیش از نبرد را شروع کردند و براى پیش گیرى از نبرد و خون ریزى نیروهاى دو طرف، تلاش زیادى به عمل آوردند و از هر راه ممکن مى‌خواستند از کشتار مسلمانان جلوگیرى نمایند تا خون کسى بر زمین نریزد. ولى دشمن که مغرور از کثرت سپاه خود و قلت یاران امام علیه السلام بود، به هیچ صراطى مستقیم نبود در عین حال حربن یزید ریاحی با پیوستن به سپاه «امام حسین (ع)» و سخنرانى وى براى سپاه عمر بن سعد در دفاع از «سید الشهدا (ع)» براى عمر بن سعد و دیگر جنگ افروزان دشمن بسیار گران تمام شده و نگران کننده بود و تاثیر زیادى در نیروهاى دشمن به وجود آورد.

***معادلات دشمن در روز عاشورا با اعتقاد راسخ یاران «امام حسین (ع)» بر هم ریخت

علیپور به رویداد‌های روز عاشورا پرداخت و افزود: در ادامه رویداد‌های روز عاشورا عمر بن سعد با رها کردن تیرى به سوى سپاهیان «امام حسین (ع)» جنگ را به طور رسمى آغاز کرد، هجوم سراسرى لشکر دشمن هر یک از یاران «امام حسین (ع)» را با ده‌ها تن از نیروهاى دشمن به نبرد نابرابر و تن به تن مواجه می‌کرد، ولى هیچ گونه سستى و تردیدى در آن‌ها ملاحظه نمى‌شد و این روحیه بالاى رزمى اعتقادى براى دشمن، سنگین و کمر شکن بود. در اینجا بود که معادلات دشمن به هم ریخت، چون سپاهی کوچک لشکری بزرگ را در گام نخست زمین گیر کرد مبارزه تا عصر ادامه داشت و تک تک یاران «سید الشهدا (ع)» به شهادت رسیدند. پس از مرحله اول، جنگ به دفاع انفرادی کشیده شد دشمن که از نبرد سراسرى و تهاجمى، نتیجه اى نگرفته بود، به تدریج به سوى نبرد انفرادى روى آورد، در زمان نماز ظهر نیز «امام حسین (ع)» به ناچار، یکطرفه جنگ را متوقف کردند و با یاران اندک خود نماز ظهر را به جاى آوردند.

وی در همین راستا اظهار کرد: پس از نماز، یاران «امام حسین (ع)» روحیه رزمى تازه اى یافته و به سوى دشمن هجوم آوردند. تمام یاران «امام حسین (ع)» از جمله جوانان برومند بنى هاشم و فرزندان، برادران، برادرزادگان، خواهر زادگان و عموزادگان آن حضرت به جهاد و دفاع پرداخته و به شهادت رسیدند. «امام حسین (ع)» پس از آن که همه یاران خود را از دست دادند، بانوان عصمت پناه را در خیمه اى گرد آورده و آنان را تسلى و دلدارى دادند و آنان را به صبر و شکیبایى سفارش نمودند و با قلبى شکسته از آنان خداحافظى کردند، سپس حضرت «علی اصغر (ع)» را در مقابل دشمن به روی دست گرفتند تا بلکه افراد دشمن را حتی تا دقایق آخر به راه راست هدایت کنند، اما دشمنان علی اصغر (ع)» را نیز به شهادت رساندند، «حضرت علی اصغر (ع)» در آغوش پدر غرقه به خون شدند، «امام حسین (ع)» بدن غرقه به خون کودک خردسالشان را به خیمه برگرداند.

*** «سیدالشهدا (ع)» را به شهادت رساندند

این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ابراز کرد: «امام حسین (ع)» بار دیگر به مبارزه با دشمنان پرداختند، آن حضرت زخم هاى فراوانى را در میدان مبارزه متحمل شدند، تا آن که بر اثر کثرت جراحات به زمین افتادند و شمر بن ذى الجوشن، با قساوت تمام به سوى بدن خونین آن حضرت رفت، در حالى که رمقى در بدن شریف این امام بزرگوار نبود، سر مبارکشان را از قفا جدا کرد و سر بریده را به خولی بن یزید اصبحی تحویل داد تا به نزد عمر بن سعد منتقل کند و پس از شهادت «امام حسین (ع)» غارت و آتش زدن خیمه‌ها صورت گرفت.

یدالله بهتاش  پیرامون آنچه بر «امام حسین (ع)» در روز دهم ماه محرم گذشت گفت: روز دهم ماه محرم روزی خاص برای کاروان کربلا بود روزی که همه مصائب یک باره بر «امام حسین (ع)» وارد شد و حوادث ناگواری رویداد و «سید الشهدا (ع)» به همراه یاران و نزدیکان ایشان همگی به شهادت رسیدند.

***پیروی از علایق مهم «امام حسین (ع)»

این کارشناس علوم قرآنی در همین راستا ادامه داد: لازم است در این روز توجه داشته باشیم که «امام حسین (ع)» بیشترین توجه و علاقه شان به چه اعمالی بوده است تا بتوانیم آن‌ها را درونی و الگوبرداری کنیم و در سر لوحه اعمال خود قرار دهیم باید به این نکته توجه داشت که وقتی کسی به فردی علاقه داشته باشد قطعا تلاش دارد تا رفتار و رویکرد وی را در سبک زندگی خود اعمال کند اگر ما ادعا داریم که علاقمند به «امام حسین (ع)» هستیم حتما به علایق ایشان و اجرای این علایق در روز عاشورا اقدام خواهیم کرد.

بهتاش به بیانات «امام حسین (ع)» در شب عاشورا اشاره و اظهار کرد: «امام حسین (ع)» در شب عاشورا وقت خواستند تا به عبادت بپردازند ایشان علاقه وافری به برپایی نماز برای خدا داشتند باید به این نکته توجه داشت هنگامی که از این دنیا به دنیای دیگر می‌روید اولین و مهمترین چیزی که از افراد خواسته می‌شود نماز است، نماز که ارائه داده شود بقیه اعمال نیز مورد توجه قرار می‌گیرد در غیر این صورت حتی عزاداری و یا زیارت «امام حسین (ع)» نیز نمی‌تواند عاملی برای گذر محسوب شود پس باید توجه داشت که نماز از اهمیت فراوانی برخوردار است در عین حال نماز برترین اعمال محسوب می‌شود.

وی به سایر اعمال ارزنده «امام حسین (ع)» اشاره و تصریح کرد: «امام حسین (ع)» در شب عاشورا علاوه بر نماز از تلاوت قرآن را نیز نام برده بودند، «امام حسین (ع)» فرموده بودند که دعا و استغفار از بهترین اعمالی است که ایشان به آن‌ها علاقه دارند لذا عزاداران نیز باید توجه ویژه به این اعمال داشته باشند و آن را سر لوحه اعمال خود قرار دهند.

بهتاش خاطر نشان کرد: نکته مهمی که «امام حسین (ع)» بر آن تاکید داشتند و امروز بیش از هر زمان دیگری باید به آن توجه کرد ادای دین است، اگر کسی دینی از دیگران را بر عهده داشته باشد باید حتما آن را ادا کند، ادای دین مردم به حدی مهم است که حتی اگر فردی شهید شود و دینی بر گردان داشته باشد نمی‌تواند به مقام شهادت دست یابد.

انتهای پیام/