| از زبان سكايي باستان اثر مكتوبي بر جاي نمانده است و نمي‌توان گفت كه آيا هرگز اين زبان به نوشتار درآمده است يه نه. داستانهايي به زبان سكايي دربارة اريمسپي يك چشم و گريفين هاي محافظ طلا و افسانه‌هايي مربوط به اصل و منشأ سكاها در گذشته‌هاي دور نقل شده است. هرودت مي‌نويسد كه سكاها دانه‌هاي برف را به پر تشبيه كرده‌اند و اين مطلب حكايت از ذوق شاعرانة آنان دارد.
ميراث ادبي در خور توجه وغناي داستانهاي حماسي زبان آسي (ه م) كه تا شروع قرن گذشته ، سينه به سينه به صورت شفاهي نقل و حفظ مي‌شده است ، احتمالاً بازتاب بخشي از بن‌مايه‌هاي ادبيات شفاهي سكايي باستان است . | 
