مرکز هنری ایندرا گاندی با همکاری موزه تاریخ هند در شهر پونا، سمینار سه‌روزه «اورنگ زیب و داراشکوه، داستان دو برادر» را با سخنراني غلامعلي حدادعادل، برگزار كرد.

به گزارش اداره‌كل روابط عمومي و اطلاع‌رساني سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، در آیین گشایش این سمینار غلامعلي حدادعادل، ريیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ماهش گری، نماینده مجلس هند، علي دهگاهی، رایزن فرهنگی ايران در هند، فرانسیس گوتیر، بنیانگذار موزه تاریخ هند پونا، ساتچی داناند جوشی، دبیر مرکز هنری ایندرا گاندی و جمعي از شخصیت‌های فرهنگی و هنری هند حضور داشتند.

جوانان هندي به تاريخ شكوهمند افتخار كنند

در ابتداي این جلسه فرانسیس گوتیر، بنیانگذار موزه تاریخ هند پونا که فرانسوی‌الاصل است، در خصوص تاریخ هند اظهار کرد: هند کشور بزرگ و متمدن و دارای سابقه و تاریخ بزرگی است؛ اما سؤال اين است كه چرا امروز جوانان هند به تاریخ پرشکوه خود کمتر توجه می‌کنند و بیشتر نگاهشان به غرب است؟

وي که بیشتر عمر خود را در هند سپری کرده، در ادامه گفت: جوانان هندی امروز آنچنان که باید و شاید به تاریخ و هویت و فرهنگ خود توجه نمی‌کنند و نگاهشان به غرب است و گذشته درخشان خود را فراموش کرده‌اند.

فرانسیس گوتیر در بخش دیگری از سخنان خود به فعالیت‌های موزه تاریخ هند اشاره کرد و نمایشگاه نقاشی داراشکوه را که در خلال اين سمينار رونمایی شد، معرفی کرد.

ماهیش گری، نماینده پارلمان هند هم در سخنان خود به تلاشش برای تغییر نام خیابان اورنگ زیب به عبدالکلام اشاره کرد و اقدامات اورنگ زیب را مورد حمله قرار داد و گفت: اورنگ زیب با تعصب و کشتار و خشونت‌هایش نمی‌تواند سمبلی برای امروز باشد.

هند کشور عجايب است

غلامعلي حدادعادل، ريیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی هم در سخنراني خود در اين سمينار گفت: براي اينجانب مايه افتخار است که مي‌توانم در مجلسي که براي گراميداشت ياد و نام داراشکوه و اورنگ‌زيب برگزار شده شرکت کنم و سخن بگويم.

وي در ادامه با اظهار اينكه  هند کشور عجايب است و داراشکوه يکي از عجايب هند است، گفت: تفاوت داراشکوه با ديگر نمونه‌هاي تمدني عظيم و عجيب هند در اين است که اين‌بار به جاي ساختمان‌هاي زيبا و بزرگ و برج‌هاي بلند و قلعه‌هاي محکم، ما با يک انسان والا و يک انديشه لطيف و انساني سر و کار داريم.

حدادعادل ادامه داد: عظمت و زيبايي داراشکوه، عظمت روحي و معنوي است. بايد از دولت هند و برگزارکنندگان اين همايش تشکر کنيم که معرفي و تجليل از چنين شخصيتي را در اين همايش برعهده گرفته‌اند.

وي افزود: براي ما ايرانيان نيز مايه افتخار است که مي‌توانيم در چنين همايشي سهمي داشته باشيم. داراشکوه نوه آصف‌خان و آصف‌خان فرزند غياث‌بيگ اعتمادالدوله تهراني است. مادر داراشکوه، ارجمندبانو يا ممتاز محل، همسر شاه‌جهان به زبان فارسي سخن مي‌گفت و زبان مادري داراشکوه، زبان فارسي است. او آثار فراوان و سودمند خود را هم به زبان فارسي نگاشته است.

وي ادامه داد: داراشکوه شخصيتي کم‌نظير است، نظير او را نه فقط در هند؛ بلکه در سراسر جهان کمتر مي‌توان يافت. شاهزاده‌اي قدرتمند که عمر و استعداد خود را به جاي جنگ و خونريزي و کشورگشايي صرف انديشه و فرهنگ و صلح و دوستي، معنويت و اعتقاد به خدا کرده است. او يک دانشمند و عالم علوم دين و يک عارف و يک شاعر و يک هنرمند و يک زبان‌دان بزرگ و مترجم درجه اول است. او را بايد پيشگام مطالعات تطبيقي اديان دانست.

رييس فرهنگستان زبان و ادب فارسي در بخش ديگري از سخنانش اظهار كرد: اهميت داراشکوه در اين است که در جامعه‌اي چندفرهنگي مانند هند که در آن پيروان اديان مختلف حضور داشته‌اند، سعي‌کرده است به جاي تکيه بر اختلافات و تفاوت‌ها، بر وجوه اشتراک تکيه کند. او کوشيده است ثابت‌کند اديان، ريشه مشترک و واحد دارند و اختلاف در اديان، نبايد ما را از وحدت بنيادي اديان غافل کند. او پيروان اديان مختلف را به جاي جنگ و نفرت، به صلح و دوستي در راه اخلاق و معنويت و خداپرستي دعوت مي‌کرد.

عضو شوراي عالي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي ادامه داد: در طول تاريخ، بشر هميشه در حسرت آن بوده است که حاکماني حکيم و حکيماني حاکم داشته باشد. اين همان آرزويي است که افلاطون، فيلسوف بزرگ يونان، آن را در کتاب «جمهور» براي آرمانشهر خود در سر مي‌پرورد. مي‌توان گفت چنين آرزويي در تاريخ کمتر محقق شده است. البته چهل سال پيش در ايران شاهد انقلابي بوديم که در آن مردي حکيم، حاکم شد. امام خميني (ره) هم استاد فلسفه و هم عارفي بزرگ بود که با انقلاب اسلامي حکومت را به دست گرفت و به قدرت رسيد.

وي افزود: در هند دوگانه «حکيم، حاکم» نه تنها در يک شخصيت جمع نشد؛ بلکه ميان دو برادر تقسيم شد و آنکه حاکم شد آن ديگري، يعني داراشکوه را که حکيم بود کشت و اين تراژدي تلخي است که هميشه در تاريخ تکرار شده است و آنچه در هند اتفاق افتاد، گويي دنباله همان اتفاقي است که در سرآغاز تاريخ بشر به دست قابيل براي هابيل اتفاق افتاد.

رييس بنياد سعدي همچنين بيان كرد: هند، در طول تاريخ خود به آن انديشه صلح و دوستي پيروان اديان که داراشکوه مبلغ و مروج آن بود نيازمند بوده و امروز نيازمند است. اگر داراشکوه حکيم، در هند حاکم شده بود، شايد سرنوشت هند به گونه ديگري رقم مي‌خورد.

حدادعادل در ادامه گفت: جهان امروز هم از قتل و خونريزي و تروريسم به نام دين رنج مي‌برد. آنچه در سال‌هاي اخير در خاورميانه شاهد آن بوده‌ايم، همان فاجعه‌اي است که داراشکوه، با تکيه به عرفان اسلامي و عرفان هندو، مي‌خواست از بروز آن در هند جلوگيري کند. امروز ما شاهد آن هستيم که گروهي خشن به نام دين، پيروان ساير اديان را تکفير مي‌کنند و به وحشيانه‌ترين صورت به قتل مي‌رسانند.

رييس فرهنگستان زبان و ادب فارسي در پايان سخنانش گفت: حقيقت اين است که دنيايي که با انديشه همزيستي ميان اديان شکل بگيرد بهتر مي‌تواند به تحقق صلح و عدالت و رفاه مردم کمک کند، تا جامعه‌اي که بر پايه خشونت و جنگ و نفرت و تروريسم گرفتار انواع مصيبت‌ها باشد. جهان امروز محتاج شنيدن پيام عرفاني داراشکوه است و اين همايش مي‌تواند فرصتي ايجاد کند تا شايد صداي او در ميان غوغاي ديگران، شنيده شود.

بنا بر اعلام اين خبر، در پایان این سمینار نمایشگاه نقاشی داراشکوه توسط غلامعلي حدادعادل در موزه تاریخ هند پونا افتتاح شد.

انتهاي پيام/